coma berenices - Vegastar

Haïr son corps.

Le porter en fardeau.

Maigrir encore.

Laisser saillir ses os.

Courir sans cesse, ne jamais se rendre

Jusqu'à ne plus sentir ses jambes.

Vomir parce qu’on se fait horreur.

Jusqu'à vomir son cœur

Elles signent de leurs larmes.

L’alliance qui les condamne.

Etoiles esseulées, rêvant de pureté.

Coma berenices.

Elles filent vers le ciel, leur flamme chancelle.

Triste sacrifice

Plus rien ne les freine, entre elles elles s’enchainent.

Coma Berenices.

Elles veulent se prouver qu’elles peuvent exister

Mais dans l’ombre elles s'évanouissent.

De ses courbe.

Contempler les vestiges.

Rester sourde.

Aux signaux des vertiges.

Face à soi, cracher sur le miroir

Et jeûner jusqu’au soir

Ensemble elles font naufrage.

Elles se cherchent un visage.

Leur nom: Coma Berenices

Haat zijn lichaam.

Draag het als een last.

Weer afvallen.

Laat zijn botten uitsteken.

Voor altijd rennen, nooit overgeven

Tot je je benen niet meer voelt.

Overgeven omdat we geschokt zijn.

totdat hij zijn hart uitbraakt

Ze tekenen met hun tranen.

Het verbond dat hen veroordeelt.

Eenzame sterren, dromend van zuiverheid.

Coma berenices.

Ze schieten naar de lucht, hun vlam wankelt.

triest offer

Niets houdt hen meer tegen, ze volgen elkaar op.

Coma Berenices.

Ze willen zichzelf bewijzen dat ze kunnen bestaan

Maar in de schaduw verdwijnen ze.

Van zijn rondingen.

Overweeg de overblijfselen.

Blijf doof.

Bij de tekenen van duizeligheid.

Van aangezicht tot aangezicht, spuug op de spiegel

En vast tot de avond

Samen hebben ze schipbreuk geleden.

Ze zoeken een gezicht.

Hun naam: Coma Berenices