Ностальджи - VBT Вектор Beat

Вот ведь как… явилась первой!

Надо было опоздать

Где-нибудь в сторонке встать…

Что поделать — сдали нервы…

Мелодия от самого сердца до корней волос

Гармонично дружить не получилось

Стереотипы земные очень мешают порой

Суметь простить для меня — это малость

Да вот только не станет, я знаю

Ты же знаешь, как было:

Вертело вихрями и голову в полёте кружило

И до сих пор без ошибки читаешь страсть в моих глазах,

Но то волшебное место утеряно навсегда

Я сохраню, чтобы запомнить его

В банальных стихах — от этого мерзких и откровенных

Могу замутить, даже с дивана не встав

Или с места допрыгнуть до самого солнца

Даровал себе право бомбить на чистых холстах

Давно стало похуй на тех, кто не видит смысла в рисунках

В падлу объяснять каждому, кто я таков, какие цели преследую в карикатурах

Эта мелодия заставляет грустить города

Нотки твоего детства летят в никуда

Туда, где нет тебя и меня

Лишь только дым от лёгкого «Честера»

По утру ж/д состав несёт в столицу

Не променяю тебя на музыку никогда,

Но и музыку не оставлю ради тебя и себя

Жёлтые листья укрывают асфальт

Эта радует: идеи есть, чтобы писать

Хопчик даёт радость, отбирая здоровье

На разных тусах мысленно я рядом с тобою на берегу моря

Мне похуй на лирику, как и на весь этот рэп

Ностальджи постепенно загоняет то на студию

То на какие-то не понятные движи

Со мной будущего ты не видишь

Ненавидишь или просто молчишь

Уходишь?

Как знаешь, не буду держать

Я не пропаду, не переживай

Быть или не быть?

Вот в чём вопрос

Смогу ли я любить и какой с меня спрос?

Быть или не быть?

Вот в чём вопрос

Смогу ли я любить и какой с меня спрос?

И лишь на радиоволнах

М-м-м…

Ты не услышишь нас никогда там

Уоу-уоу-уоу…

Zo... was de eerste!

Had te laat moeten zijn

Ga ergens aan de zijlijn staan...

Wat te doen - verloor mijn zenuwen ...

Melodie van het hart tot de haarwortels

Het was niet mogelijk om harmonieus vrienden te maken

Aardse stereotypen staan ​​soms in de weg

Voor mij kunnen vergeven is een kleinigheid

Ja, maar dat zal niet, ik weet het

Je weet hoe het was:

Draait in wervelwinden en draait zijn hoofd tijdens de vlucht

En nog steeds zonder fouten lees je de passie in mijn ogen,

Maar die magische plek is voor altijd verloren

Ik zal het bewaren om het te onthouden

In banale verzen - van deze gemene en openhartige

Ik kan me opwinden, zelfs zonder op te staan ​​van de bank

Of spring van een plek naar de zon

Heeft zichzelf het recht gegeven om te bombarderen op blanco doeken

Het is lang geleden dat je een fuck gaf om degenen die het nut van tekeningen niet inzien

In een klootzak, om aan iedereen uit te leggen wie ik ben, welke doelen ik nastreef in tekenfilms

Deze melodie maakt steden verdrietig

Aantekeningen van je kindertijd vliegen naar nergens

Waar geen jij en ik zijn

Alleen rook van de lichte Chester

In de ochtend rijdt de trein naar de hoofdstad

Ik zal je nooit ruilen voor muziek,

Maar ik zal geen muziek voor jou en mezelf achterlaten

Gele bladeren bedekken het asfalt

Deze bevalt: er zijn ideeën om te schrijven

Khopchik geeft vreugde en neemt de gezondheid weg

Op verschillende feestjes sta ik mentaal naast je aan de kust

Ik geef geen fuck om de teksten, zoals al deze rap

Nostalgie drijft het geleidelijk naar de studio

Dan voor wat onbegrijpelijke bewegingen

Je ziet de toekomst niet met mij

Haat of hou gewoon je mond

Ga je weg?

Zoals je weet, zal ik niet houden

Ik zal niet verdwijnen, maak je geen zorgen

Zijn of niet zijn?

Dat is de vraag

Zal ik in staat zijn lief te hebben en wat is de eis van mij?

Zijn of niet zijn?

Dat is de vraag

Zal ik in staat zijn lief te hebben en wat is de eis van mij?

En alleen op radiogolven

mmm…

Je zult ons daar nooit horen

Woah-woah-woah...