Fegato Spappolato - Vasco Rossi

«Comunque non è questo il modo di fare»

Disse il commerciante all’uomo del pane

«Domani sarà festa in questo stupido paese

Ma non per noi che stiamo a lavorare»

L’uomo del pane fece finta di niente

Se ne andò tranquillamente

Aveva tante, tante, tante cose da fare

Poi lui non ci poteva fare niente, niente

La primavera insiste la mattina

Dalla mia cucina vedo il mondo tondo

Sempre diverso, sempre ogni mattina

Sin dal giorno prima, dal giorno prima

Con in bocca un gusto amaro che fa schifo

Chissà cosa è stato, quello che ho bevuto

M’alzo dal letto e penso al mio povero

Fegato, fegato, fegato spappolato

Fegato, fegato, fegato spappolato

Dice mia madre devi andare dal dottore

A farti guardare, a farti visitare

Hai una faccia che fa schifo, guarda come sei ridotto

Mi sa tanto che finisci male

La guardo negli occhi, con un sorriso strano

Neppure la vedo ma forse ha ragione davvero

Ma fuori c'è la festa del paese e vado a fare un giro

Non l’ho neanche detto

Che già mia madre che mi corre dietro con il vestito nuovo

La fuga è veloce mi metto le scarpe che sono già in strada

Che bella giornata, non bado alla gente che guarda sconvolta

Ormai ci sono abituato, sono vaccinato, sono controllato

Si pensa ormai addirittura in giro

È chiaro che sono drogato

La festa ha sempre il solito sapore

Il gusto di campane, non è neanche male

C'è chi va a messa e c'è chi pensa di fumare

Come aperitivo prima di mangiare

Fini s'è alzato da poco, e non è ancora sveglio

Non è ancora sveglio

Ed è talmente scazzato

Che non riesce a parlare nemmeno

La sera che arriva non è mai diversa dalla sera prima

La gente che affoga nell’unica sala: la discoteca

Ci vuol qualcosa per tenersi a galla sopra questa merda

Sopra questa merda

E non m’importa se domani mi dovrò svegliare ancora

Con quel gusto in bocca, gusto in bocca, gusto in bocca

God save the Queen

And the fascist regime

"Dit is echter niet de manier om het te doen"

De koopman zei tegen de broodman:

"Morgen is het feest in dit stomme land"

Maar niet voor ons die aan het werk zijn"

De broodman deed alsof er niets was gebeurd

Hij ging stilletjes weg

Hij had veel, veel, veel dingen te doen

Toen kon hij niets doen, niets

De lente dringt aan op de ochtend

Vanuit mijn keuken zie ik de ronde wereld

Altijd anders, altijd elke ochtend

Van de dag ervoor, van de dag ervoor

Met een bittere smaak in de mond die zuigt

Wie weet wat het was, wat ik dronk

Ik stap uit bed en denk aan mijn arme man

Lever, lever, geplette lever

Lever, lever, geplette lever

Mijn moeder zegt dat je naar de dokter moet

Om je te laten kijken, om je te laten bezoeken

Je hebt een gezicht dat zuigt, kijk hoe je verkleind bent

Ik weet zoveel dat je slecht afloopt

Ik kijk in haar ogen, met een vreemde glimlach

Ik zie haar niet eens, maar misschien heeft ze echt gelijk

Maar buiten is er het dorpsfeest en ik ga een ritje maken

Ik heb het niet eens gezegd

Dat mijn moeder al achter me aan rent met de nieuwe jurk

De ontsnapping is snel Ik trek de schoenen aan die al op straat staan

Wat een mooie dag, ik vind het niet erg dat mensen boos kijken

Ik ben er inmiddels aan gewend, ik ben gevaccineerd, ik ben gecontroleerd

Er wordt nu zelfs over nagedacht

Het is duidelijk dat ik verslaafd ben

Het feest heeft altijd dezelfde smaak

De smaak van bellen is ook niet slecht

Er zijn mensen die naar de mis gaan en er zijn mensen die denken dat ze roken

Als aperitief voor het eten

Fini is net opgestaan ​​en nog niet wakker

Hij is nog niet wakker

En hij is zo kwaad

Wie kan er niet eens praten

De avond die aankomt is nooit anders dan de avond ervoor

Mensen verdrinken in de enige kamer: de disco

Er is iets nodig om deze shit overeind te houden

Bovenop deze shit

En het kan me niet schelen of ik morgen weer wakker moet worden

Met die smaak in je mond, smaak in je mond, smaak in je mond

God red de koningin

En het fascistische regime