Once A Believer - Vanishing Point

Time helped pass this world you left for me

Crucify my selfless sanity

That turned away, faith I had in you

Words cut deep, these wounds of misery

Your lies nailed my soul internally

Cast away, to your self made truth

Understanding what is lost

Thoughts and days unfold to black

Faded memories

Deep inside

I can’t fight the walls inside, I once was a believer

Truth overlooks my life, why can’t I believe

Can’t climb these walls inside, I once was a believer

Is there truth within your lies

Why can’t I believe

High and low I searched for answers, searched so endlessly

In the corners of your world, was there space for me

This crown of thorns on my life, spineless, so untrue

Shaken, my foundation shattered

And my trust in you

Understanding what is lost

Months and years unfold to black

That fade our memories

Deep inside

I can’t fight the walls inside, I once was a believer

Truth overlooks my life, why can’t I believe

Can’t climb these walls inside, I once was a believer

Is there truth within your lies

Why can’t I believe

Separation, frozen, timeless thoughts have gone by

Closeness, embraced by denial to these eyes

Revolution, giving hope from giving in

What will become, of answers denied that exist within

I can’t fight the walls inside, I once was a believer

Truth overlooks my life, why can’t I believe

Can’t climb these walls inside, I once was a believer

Is there truth within your lies

Why can’t I believe

De tijd hielp voorbij deze wereld die je voor mij achterliet

Kruisig mijn onbaatzuchtige geestelijke gezondheid

Dat keerde zich af, het vertrouwen dat ik in je had

Woorden snijden diep, deze wonden van ellende

Je leugens hebben mijn ziel intern genageld

Werp weg, naar je zelfgemaakte waarheid

Begrijpen wat er verloren gaat

Gedachten en dagen ontvouwen zich tot zwart

vervaagde herinneringen

Diep van binnen

Ik kan niet tegen de muren binnen vechten, ik was ooit een gelovige

De waarheid overziet mijn leven, waarom kan ik niet geloven?

Ik kan deze muren niet naar binnen beklimmen, ik was ooit een gelovige

Zit er waarheid in je leugens?

Waarom kan ik niet geloven?

Hoog en laag zocht ik naar antwoorden, zo eindeloos gezocht

In de uithoeken van jouw wereld, was er ruimte voor mij?

Deze doornenkroon op mijn leven, zonder ruggengraat, zo onwaar

Geschud, mijn fundament verbrijzeld

En mijn vertrouwen in jou

Begrijpen wat er verloren gaat

Maanden en jaren ontvouwen zich tot zwart

Dat vervaagt onze herinneringen

Diep van binnen

Ik kan niet tegen de muren binnen vechten, ik was ooit een gelovige

De waarheid overziet mijn leven, waarom kan ik niet geloven?

Ik kan deze muren niet naar binnen beklimmen, ik was ooit een gelovige

Zit er waarheid in je leugens?

Waarom kan ik niet geloven?

Afscheiding, bevroren, tijdloze gedachten zijn voorbij

Nabijheid, omarmd door ontkenning voor deze ogen

Revolutie, hoop geven door toe te geven

Wat zal er worden van ontkende antwoorden die bestaan ​​binnen?

Ik kan niet tegen de muren binnen vechten, ik was ooit een gelovige

De waarheid overziet mijn leven, waarom kan ik niet geloven?

Ik kan deze muren niet naar binnen beklimmen, ik was ooit een gelovige

Zit er waarheid in je leugens?

Waarom kan ik niet geloven?