As I Reflect - Vanishing Point

Moments of inner melancholia

I turn to you in memory

Symbolic visions in the withered wind

Have all but flown away

Distress signals from a golden age

Flow through these veins

Temptation haunting me to turn the page

Do I walk away

You said the past could never make you change

You said the distance and time will cause heartache

You said that there could never be a way for us

I know I’m not the wonder in your eyes

I see the truth, but I could deny

This longing to belong is hurting me

Unveiled the faceless names of yesterday

In this sanctum bleed

Dreams dying eternally

Will I be free

The fallen leaves of autumn in my soul

Let the sky cloud my mind

The sun rises, a new day unfolds

What was left behind

You said the past could never make you change

You said the distance and time will cause heartache

You said that there could never be a way for us

I know I’m not the wonder in your eyes

I see the truth, but I could deny

This longing to belong is hurting me

You said the past could never make you see

Knowing what hurt you, could have hurt me

I thought that there could be a way for us

I know I’m not the wonder in your eyes

I’ve seen the truth but I could deny

This longing to belong is hurting me

I know I hold no glimmer in your eyes

I know the feelings are denied

If you take a chance in time you will see

Take a chance, take a chance, in time you will be free

Take a chance, take a chance, take a chance, in time you will see

Momenten van innerlijke melancholie

Ik wend me tot je in het geheugen

Symbolische visioenen in de verdorde wind

Heb alles behalve weggevlogen

Noodsignalen uit een gouden eeuw

Stroom door deze aderen

Verleiding die me achtervolgt om de pagina om te slaan

Loop ik weg?

Je zei dat het verleden je nooit zou kunnen veranderen

Je zei dat de afstand en tijd hartzeer zullen veroorzaken

Je zei dat er nooit een manier voor ons zou kunnen zijn

Ik weet dat ik niet het wonder in je ogen ben

Ik zie de waarheid, maar ik zou kunnen ontkennen

Dit verlangen om erbij te horen doet me pijn

De anonieme namen van gisteren onthuld

In dit heiligdom bloeden

Dromen die voor eeuwig sterven

Zal ik vrij zijn?

De gevallen bladeren van de herfst in mijn ziel

Laat de lucht mijn geest vertroebelen

De zon komt op, een nieuwe dag ontvouwt zich

Wat bleef er achter?

Je zei dat het verleden je nooit zou kunnen veranderen

Je zei dat de afstand en tijd hartzeer zullen veroorzaken

Je zei dat er nooit een manier voor ons zou kunnen zijn

Ik weet dat ik niet het wonder in je ogen ben

Ik zie de waarheid, maar ik zou kunnen ontkennen

Dit verlangen om erbij te horen doet me pijn

Je zei dat het verleden je nooit zou kunnen laten zien

Weten wat jou pijn deed, had mij ook pijn kunnen doen

Ik dacht dat er een manier voor ons zou kunnen zijn

Ik weet dat ik niet het wonder in je ogen ben

Ik heb de waarheid gezien, maar ik kon ontkennen

Dit verlangen om erbij te horen doet me pijn

Ik weet dat ik geen glans in je ogen heb

Ik weet dat de gevoelens worden ontkend

Als je op tijd je kans grijpt, zul je zien

Waag een kans, grijp een kans, na verloop van tijd ben je vrij

Grijp een kans, grijp een kans, grijp een kans, over de tijd zul je zien