Город солнца - V7 Club, Мантана

Припев:

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Это сюрприз и мой город его оценит,

для всех ценителей с Юга и для тех кто верит.

Пламенный привет всем, кто меня узнал,

Killa connekt V CLUB всем босякам и дворам.

Время летит, много воды утекло,

Привет братьев и тем кого не видел давно.

Привет тем, кто сейчас далеко от дома,

Всем кому любовь к дому так же, как и мне знакома.

мой город помнит и только он все знает,

Привет всем, кто так же не забывает.

Передаю привет своим родным и близким,

Горят твои огни, а имя остается чистым.

Припев:

Журавли там мчаться клином,

Чтож если поднялись — летите с миром.

Нам не быть вместе, кому-то надо уйти,

Я остаюсь один на извилистом пути.

Журавли там мчаться клином,

Чтож если поднялись — летите с миром.

Нам не быть вместе, кому-то надо уйти,

Я остаюсь один на извилистом пути.

Припев:

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Глубоко под землей поднимаются души,

Ты не въезжаешь о чем я?

Ха… Тогда слушай!

Город дарует путь от пеленок до могилы,

Быть бандитом, наркоманом разные на выбор игры…

Эти иглы впиваются так же как и пули,

Криминал и казнь замес серьезной бури,

Некое присутствие страха, плавные шаги,

Отстреливаться поздно что есть силы беги!

Заметал мои следы, делил со мной остатки,

Я всегда тебя видел, нарочно сознанки.

Ты дал мне свой уют, что врятли забуду,

Собаки гнали в тупик, ты протягивал руку!

Город хранитель романтики и этих 90-х,

Блатных и нищих, исхудавших и толстых.

И от меня на вечно надпись на твоей стене:

«Знай мой городок, ты, на вечно в душе».

Припев:

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Над этим городом снова поднимается солнце,

Одинокий вагон отправляется в путь.

Понять тебя не так уж и просто,

Но самого себя не обмануть!

Припев:

Журавли там мчаться клином,

Чтож если поднялись — летите с миром.

Нам не быть вместе, кому-то надо уйти,

Я остаюсь один на извилистом пути.

Журавли там мчаться клином,

Чтож если поднялись — летите с миром.

Нам не быть вместе, кому-то надо уйти,

Я остаюсь один на извилистом пути.

Refrein:

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

Dit is een verrassing en mijn stad zal het waarderen,

voor alle kenners uit het Zuiden en voor wie gelooft.

Hartelijke groeten aan iedereen die mij kent,

Killa verbindt V CLUB met alle zwervers en werven.

De tijd vliegt, er is veel water onder de brug gestroomd,

Hallo broeders en degenen die ik lang niet heb gezien.

Hallo aan degenen die nu ver van huis zijn,

Aan iedereen die zo goed als ik weet van thuis houdt.

mijn stad herinnert zich en alleen hij weet alles,

Hallo aan iedereen die ook niet vergeet.

Ik doe de groeten aan mijn familie en vrienden,

Je vuren branden, maar de naam blijft puur.

Refrein:

Kranen daar haasten zich als een wig,

Nou, als je bent opgestaan, vlieg dan in vrede.

We kunnen niet samen zijn, iemand moet weg,

Ik word alleen gelaten op een kronkelend pad.

Kranen daar haasten zich als een wig,

Nou, als je bent opgestaan, vlieg dan in vrede.

We kunnen niet samen zijn, iemand moet weg,

Ik word alleen gelaten op een kronkelend pad.

Refrein:

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

Zielen stijgen diep onder de grond

Je gaat er niet intrekken, waar heb ik het over?

Ha... Luister dan!

De stad geeft de weg van de luier naar het graf,

Om een ​​bandiet te zijn, een drugsverslaafde, verschillende spellen om uit te kiezen ...

Deze naalden graven zich in, net als kogels

Misdaad en executie kneden een zware storm,

Een zekere aanwezigheid van angst, soepele stappen,

Schiet laat terug dat er krachten zijn om te rennen!

Verdekte mijn sporen, deelde de restjes met mij,

Ik zag je altijd, bewust bewust.

Je gaf me je troost die ik waarschijnlijk niet zal vergeten,

De honden werden tot een doodlopende weg gedreven, je stak je hand uit!

De stad is de bewaarder van romantiek en deze jaren 90,

Dieven en bedelaars, uitgemergeld en dik.

En van mij voor altijd de inscriptie op je muur:

"Ken mijn stad, jij, voor altijd in mijn ziel."

Refrein:

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

De zon komt weer op boven deze stad

Een eenzame wagen vertrekt.

Het is niet zo gemakkelijk om je te begrijpen

Maar bedrieg jezelf niet!

Refrein:

Kranen daar haasten zich als een wig,

Nou, als je bent opgestaan, vlieg dan in vrede.

We kunnen niet samen zijn, iemand moet weg,

Ik word alleen gelaten op een kronkelend pad.

Kranen daar haasten zich als een wig,

Nou, als je bent opgestaan, vlieg dan in vrede.

We kunnen niet samen zijn, iemand moet weg,

Ik word alleen gelaten op een kronkelend pad.