Дай мне руку - V1NCENT, Ради славы

Припев:

Просто дай мне свою руку

мы не сможем друг без друга.

я отдам за тебя сердце

пока мы живы мы будем вместе

Разлуки, точки, встречи, запятые.

Жизнь на турбине ломает судьбы молодые

И вроде бы мечты такие простые, но как же

Рвать двадцать квадратов с тысячи многоэтажек.

Сгорать от жажды в безликой городской пустыне

Жалко что время так часто нас оставляет с чужими

Пара друзей в записной, пара в старой мобиле

Верить так трудно когда раны еще не зажили

Ток перебоями.Вдруг.Свет выключит снова

Несколько строк налету Сотни в метро натворю счастья маленький мир даром не

надо другого.

Когда весь мир вокруг хочет чтоб мы были злыми это глаза моей дочери заставляют

быть сильным

Знаю могу сохранить данную клятву увидишь мы будем вместе пока мы дышим слышишь.

Припев

Я устал молить мгновения немного остаться они песком выливаются сквозь мои

пальцы

В его толстый панцирь мне не достучаться чтоб параллельно звездам замереть в

танце.

Мои слезы это мокрый снег хочу с ней в отдельный отсек подальше от всех

Не вспоминай обо мне не ищи черный ящик я не настоявшийся был я настоящий У

меня есть все компоненты жизни полной И мы верим в то что счастье нерукотворно

В любом падении меня с ними связует нить

Я знаю что надо делать и кому надо звонить

Литры крови наших венах пока не остыли мы ищем путь по звездам в безбрежной

пустыне Среди случайных связей в нас просыпаются волки братья останутся, а тени

исчезнут в полдень

Припев

Refrein:

Geef me gewoon je hand

we kunnen niet zonder elkaar.

Ik zal mijn hart voor je geven

zolang we leven zullen we samen zijn

Scheidingen, punten, vergaderingen, komma's.

Het leven op een turbine breekt het lot van de jongeren

En het lijkt erop dat dromen zo eenvoudig zijn, maar hoe?

Scheur twintig vierkanten van duizend hoogbouw.

Branden van de dorst in de gezichtsloze stedelijke woestijn

Het is jammer dat de tijd ons zo vaak bij vreemden achterlaat

Een paar vrienden in een notitieboekje, een paar in een oude mobiel

Het is zo moeilijk te geloven als de wonden nog niet geheeld zijn

Stroom onderbroken. Plotseling. Licht gaat weer uit

Een paar lijnen on the fly Honderden in de metro Ik maak een kleine wereld voor niets blij

een ander nodig.

Als de hele wereld om ons heen wil dat we slecht zijn, zijn het de ogen van mijn dochter die ons maken

sterk zijn

Ik weet dat ik deze eed kan houden, je zult zien, we zullen samen zijn terwijl we ademen, je zult het horen.

Refrein

Ik ben moe van het bidden voor momenten om een ​​beetje te blijven, ze stromen als zand door de mijne.

vingers

Ik kan niet in zijn dikke schild reiken, zodat ik evenwijdig aan de sterren bevries in

dans.

Mijn tranen zijn natte sneeuw, ik wil haar meenemen naar een apart compartiment, weg van iedereen

Denk niet aan mij, zoek niet naar de zwarte doos Ik ben niet echt Ik was echt

Ik heb alle componenten van een compleet leven En we geloven dat geluk niet door handen wordt gemaakt

In elke herfst verbindt een draad me met hen

Ik weet wat ik moet doen en wie ik moet bellen

Liters bloed in onze aderen zijn nog niet afgekoeld, we zoeken een weg door de sterren in het grenzeloze

woestijn Tussen willekeurige connecties worden wolven in ons wakker, broers blijven en schaduwen

verdwijnen op de middag

Refrein