Nowhere Fast - Swingin' Utters - V/A - Liberation Records, Swingin Utters

I’ve crossed this road before

For many years, I’m sure

Don’t recognize the faces, though

That pass me by, I’ve been

Off and on my way again

Passed Marsh Road, Atherton

Black Mountain Way and

Bored stale houses on the yellowed plains

I’m going off again, and

For no good reason year by year

I’ve achieved some feeling

That this time I leave is nowhere fast

I’ve seen the lot of them

From queens to journeymen

Bigots and confidantes

I’ve spoken to and laughed with

Destructive catalysts

Professionals and loyalists

Punk rock pop nihilists

Have grown up amongst suburban architects

And I’m going off again, and

For no good reason year by year

I’ve achieved some feeling

That this time I leave is nowhere fast

And who can say it was all deceiving?

Or that anybody was mislead?

I’m not the one to be judging

I may not even be who I think I am

The asphalt is my burning bed

Has left me invalid

Puts me to sleep at night

In the arms of some strange no man’s land

I’ll be back by the west

I need the fucking rest

But in the meantime these

Broken roads and homes will ring in my head

Ik heb deze weg eerder overgestoken

Al vele jaren, ik weet het zeker

Herken de gezichten echter niet

Die aan me voorbij gaan, ik ben geweest

Op en weer op weg

Gepasseerd Marsh Road, Atherton

Black Mountain Way en

Verveelde oude huizen op de vergeelde vlaktes

Ik ga weer weg, en

Zonder goede reden jaar na jaar

Ik heb een gevoel gekregen

Dat ik deze keer wegga, is nergens snel

Ik heb er veel gezien

Van koninginnen tot reisgenoten

Bigots en vertrouwelingen

Ik heb gesproken met en gelachen met

Destructieve katalysatoren

Professionals en loyalisten

Punk rock pop nihilisten

Zijn opgegroeid tussen architecten in de buitenwijken

En ik ga weer weg, en

Zonder goede reden jaar na jaar

Ik heb een gevoel gekregen

Dat ik deze keer wegga, is nergens snel

En wie kan zeggen dat het allemaal bedrieglijk was?

Of dat iemand is misleid?

Ik ben niet degene die moet oordelen

Ik ben misschien niet eens wie ik denk dat ik ben

Het asfalt is mijn brandbed

Heeft me ongeldig gemaakt

Brengt me in slaap 's nachts

In de armen van een vreemd niemandsland

Ik ben terug in het westen

Ik heb de verdomde rust nodig

Maar in de tussentijd zijn deze

Kapotte wegen en huizen zullen in mijn hoofd rinkelen