Patient Sixty-Seven - Us, From Outside

Here I am, sleeping alone

Away from the world

I know my voice can’t be heard

And I awoke fighting for help

But I’m drowned out

By the screams of those

Who’ve finally lost their minds

And the rest of their lives

Honestly, if there’s not a chance in hell

I might as well admit myself

You’re under my skin and over my head

I’m hearing these voices in my dreams

It’s over and over

I’m afraid I’ll never escape

You and your words sound so bitter--

Can you remember the last time they weren’t?

Is this something that I deserve?

The palms of my hands are bleeding again

Here I am, locked in this room

Holding onto my life

I know if I ever survive

You will see the monster inside--

But I swear to you they’ve led me

They led me to this

'Cause I almost lost my mind

And the rest of my life

Honestly, if there’s not a chance in hell

I might as well admit myself

You’re under my skin and over my head

I’m hearing these voices in my dreams

It’s over and over

I’m afraid I’m going insane

Is this my fault?

Did I bring this upon myself?

I can’t go on without your help

And I tried to believe that I’d make it on my own

I’m becoming the man

You tried to destroy for years

Which would be worse--

To live my life as a monster

Or to die as a good man?

Hier ben ik, alleen slapend

Weg van de wereld

Ik weet dat mijn stem niet kan worden gehoord

En ik werd wakker terwijl ik om hulp vocht

Maar ik ben overstemd

Door het geschreeuw van hen

Wie zijn er eindelijk gek geworden

En de rest van hun leven

Eerlijk gezegd, als er geen kans is in de hel

Ik kan mezelf net zo goed toegeven

Je bent onder mijn huid en boven mijn hoofd

Ik hoor deze stemmen in mijn dromen

Het is over en over

Ik ben bang dat ik nooit zal ontsnappen

Jij en je woorden klinken zo bitter...

Kun je je de laatste keer herinneren dat ze dat niet waren?

Is dit iets dat ik verdien?

Mijn handpalmen bloeden weer

Hier ben ik, opgesloten in deze kamer

Vasthouden aan mijn leven

Ik weet of ik het ooit overleef

Je zult het monster binnen zien--

Maar ik zweer je dat ze me hebben geleid

Ze hebben me hiertoe geleid

Omdat ik bijna mijn verstand verloor

En de rest van mijn leven

Eerlijk gezegd, als er geen kans is in de hel

Ik kan mezelf net zo goed toegeven

Je bent onder mijn huid en boven mijn hoofd

Ik hoor deze stemmen in mijn dromen

Het is over en over

Ik ben bang dat ik gek word

Is dit mijn schuld?

Heb ik dit zelf veroorzaakt?

Ik kan niet verder zonder jouw hulp

En ik probeerde te geloven dat ik het alleen zou redden

Ik word de man

Je probeerde jarenlang te vernietigen

Wat nog erger zou zijn...

Om mijn leven als een monster te leven

Of om te sterven als een goede man?