Masks - Ursina

Many human beings I meet in the city

Seem so busy and self-absorbed

They look down on the street, their faces do not tell me

What they think or even what they feel

I walk through the streets and wonder why they seem

So distant and all alone

Is it easier that way and can they handle their day

Without sharing what’s going on

They walk and talk and they eat their meals

As fast as they can cause work is waiting again

They hurry and worry all day long

Until they finally go to sleep

I sit down on a bench, observe the passing people

How they move, how they act all weird

They can’t let loose, need to know all the news

Are addicted to all sorts of things

They care about their jobs and play perfect roles

Never admit to feel weak or low

How long can this go on?

They are fighting on their own

Losing hopes and dreams for good

This world is such a crazy place

It’s all about the come and go

People, where the hell are we heading to?

They walk and talk and they eat their meals

As fast as they can cause work is waiting again

They hurry and worry all day long

Until they finally go to sleep

Veel mensen ontmoet ik in de stad

Lijken zo druk en in zichzelf gekeerd

Ze kijken neer op de straat, hun gezichten vertellen het me niet

Wat ze denken of zelfs wat ze voelen

Ik loop door de straten en vraag me af waarom ze lijken

Zo ver weg en helemaal alleen

Is het zo makkelijker en kunnen ze hun dag aan?

Zonder te delen wat er aan de hand is

Ze lopen en praten en ze eten hun maaltijden

Zo snel als ze kunnen veroorzaken wacht het werk weer

Ze haasten zich en maken zich de hele dag zorgen

Totdat ze eindelijk gaan slapen

Ik ga op een bankje zitten, observeer de passerende mensen

Hoe ze bewegen, hoe ze zich allemaal raar gedragen

Ze kunnen niet loslaten, moeten al het nieuws weten

Zijn verslaafd aan allerlei dingen

Ze geven om hun werk en spelen perfecte rollen

Geef nooit toe dat je je zwak of neerslachtig voelt

Hoe lang kan dit doorgaan?

Ze vechten alleen

Hoop en dromen voorgoed verliezen

Deze wereld is zo'n gekke plek

Het draait allemaal om het komen en gaan

Mensen, waar gaan we in hemelsnaam naartoe?

Ze lopen en praten en ze eten hun maaltijden

Zo snel als ze kunnen veroorzaken wacht het werk weer

Ze haasten zich en maken zich de hele dag zorgen

Totdat ze eindelijk gaan slapen