Pilot Light - Until We Are Ghosts

I feel Isolated and dismantled

I pry at my features, drained of my ambitions

At a shattered glimpse

Of a love that could never exist

I am vacant

I feel expired as I descend to the bottom

You hold on to moments like death

I hold on to moments like this

(I hold on)

I felt the pilot light blow

Heavy hearted with an ache in my bones

I don’t want to be alone anymore than you

So I’ll be the counterweight

It’s not my fear you don’t want me

It’s not my fear that you’ll doubt me

I am the beacon in the abyss

I am a blank canvas waiting to be filled

By the marks of you

Waiting to be filled

When will I see, the reasoning?

Covered beneath, these empty feelings

I felt the pilot light blow

Heavy hearted with an ache in my bones

I don’t want to be alone anymore than you

I am the counterweight

Ik voel me geïsoleerd en ontmanteld

Ik wrik aan mijn functies, leeggezogen van mijn ambities

In een oogwenk

Van een liefde die nooit zou kunnen bestaan

ik ben vacant

Ik voel me verlopen terwijl ik naar de bodem daal

Je houdt vast aan momenten als de dood

Ik hou me vast aan dit soort momenten

(Ik hou vol)

Ik voelde het waakvlammetje blazen

Zwaar van hart met pijn in mijn botten

Ik wil niet meer alleen zijn dan jij

Dus ik zal het tegenwicht zijn

Het is niet mijn angst dat je me niet wilt

Het is niet mijn angst dat je aan me twijfelt

Ik ben het baken in de afgrond

Ik ben een leeg canvas dat wacht om gevuld te worden

Door de tekens van jou

Wachten om te worden gevuld

Wanneer zie ik de redenering?

Daaronder bedekt, deze lege gevoelens

Ik voelde het waakvlammetje blazen

Zwaar van hart met pijn in mijn botten

Ik wil niet meer alleen zijn dan jij

Ik ben het tegengewicht