Between Two Mirrors - United Nations

I went to the Temple and God was in the ashes,

went to the ocean and God slept with the fishes,

went to the culture and God was in the songs,

so I sang along but I can’t sing that high.

So I entered the hallway with parallel wishes,

parallel mirrors make unparalleled images.

Infinite reflection.

God is between two mirrors.

Is it nothing?

Is it Everything?

It all seems so fucking clear in the mirrors cold gaze.

It’s a dollar sign or it’s your own face.

It’s a common sigh.

Realize.

Wear it’s shame.

You can see forever in the same direction.

Or you can see yourself stretching endlessly…

Stretching out forever.

Endlessly stretching out into forever.

Emptily stretching out into forever.

Ik ging naar de tempel en God was in de as,

ging naar de oceaan en God sliep met de vissen,

ging naar de cultuur en God was in de liedjes,

dus ik zong mee, maar ik kan niet zo hoog zingen.

Dus ging ik de gang binnen met parallelle wensen,

parallelle spiegels maken ongeëvenaarde beelden.

Oneindige reflectie.

God is tussen twee spiegels.

Is het niets?

Is het alles?

Het lijkt allemaal zo verdomd duidelijk in de koude blik van de spiegels.

Het is een dollarteken of het is je eigen gezicht.

Het is een gewone zucht.

Realiseren.

Draag het is schande.

Je kunt voor altijd in dezelfde richting kijken.

Of je ziet jezelf eindeloos uitrekken...

Voor altijd uitrekken.

Eindeloos uitstrekken tot in eeuwigheid.

Leeg uitgestrekt in de eeuwigheid.