Til Døden Os Skiller - Undergang

Død, begravet, rådden, glemt

Af de fleste, men ikke af mig

Ligger i kisten, i den sorte muld

Uforstyrret hvile er intet jeg kender til

Til døden os skiller

Og meget længere

I nattens fugtige mørke bevæger jeg mig ud

I min jagt på at få dig tilbage

Ligger i kisten i den sorte muld

Uforstyrret hvile er intet jeg knder til

Spadestik runger i mørkt på den forladte kirkegård

Kistens låg brydes op og jeg smiler morbidt ved synet af dit rådne fjæs

Gemt i et skab

Hængt op på kroge

Ligvæske drypper lystigt

Spadestik runger i mørket på den forladte kirkegård

Kistens låg brydes op og jeg smiler morbidt ved synet af dit rådne fjæs

Rådden lyst

Altid opsøgende

Til døden os skiller

Og meget længere

Dood, begraven, verrot, vergeten

Door de meesten, maar niet door mij

Gelegen in de kist, in de zwarte aarde

Ononderbroken rust is niets dat ik weet

Tot de dood ons scheidt

En veel langer

In de vochtige duisternis van de nacht ga ik naar buiten

In mijn zoektocht om je terug te krijgen

Gelegen in de kist in de zwarte aarde

Ononderbroken rust is niets waar ik me mee kan identificeren

De zode weerklinkt in het donker op het verlaten kerkhof

Het deksel van de kist breekt open en ik glimlach morbide bij het zien van je verrotte gezicht

Gearchiveerd in een kast

Opgehangen aan haken

Lichaamsvloeistof druipt vrolijk

Schoppen weerklinken in het donker van de verlaten begraafplaats

Het deksel van de kist breekt open en ik glimlach morbide bij het zien van je verrotte gezicht

Rot verlangen

Altijd outreach

Tot de dood ons scheidt

En veel langer