(Un) Conquerable Soul - Mincing Fury And Guttural Clamour Of Queer Decay

Out of the night that covers me

Black as the pit from pole to pole

I thank whatever gods may be

For my unconquerable soul

In the fall

Clutch of the circumstance

I have not winced

Nor cried aloud

Under the bludgeonings of chance

My head is bloody

But unbowed

Beyond this — place of wrath

And fucking tears

Looms but the horror of the shade

And yet the menace of the years

Finds, and shall find, me unafraid

…And fucking tears…

It matters not how straight the gate

How charged with punishments the scroll

I am the master of my fate

I am the captain of my soul

No, you are only piece of shit!

Uit de nacht die me bedekt

Zwart als de put van paal tot paal

Ik dank welke goden ook zijn

Voor mijn onoverwinnelijke ziel

In de herfst

Koppeling van de omstandigheid

Ik heb niet gehuild

Noch hardop gehuild

Onder de knuppels van het toeval

Mijn hoofd is bloederig

Maar ongebogen

Voorbij deze plaats van toorn

En verdomde tranen

Weefgetouwen, maar de gruwel van de schaduw

En toch de dreiging van de jaren

Vindt, en zal vinden, mij onbevreesd

...En verdomde tranen...

Het maakt niet uit hoe recht de poort is

Hoe beschuldigd van straffen de boekrol?

Ik ben de meester van mijn lot

Ik ben de kapitein van mijn ziel

Nee, je bent maar een stuk stront!