Landlady - U2

Roam, the phone is where I live 'til I get home

And when the doorbell rings you tell me that I have a key

I ask you, how you know it’s me

The road, no road without a turn and if there was

The road would be too long

What keeps us standing in this view

Is the view that we can be brand new

The landlady takes me up in the air

I go, I go where I would not dare

The landlady shows me the stars up there

I’m weightless, weightless when she is there

And I’ll never know, never know what starving poets meant

'Cause when I was broke, it was you that always paid the rent

Space, her place is where I found my parking space

And when I’m losing ground, you know she gives it back to me

She whispers «don't do, just be»

The landlady takes me up in the air

I go, I go where I would not dare

The landlady shows me the stars up there

I’m weightless, weightless when she is there

And I’ll never know, never know what starving poets meant

'Cause when I was broke, it was you that always paid the rent

Every wave that broke me

Every song that wrote me

Every dawn that woke me

Was to get me home to you, see

Every soul that left me

Every heart that kept me

The strangers that protected me

To bring me back to you

Every magic potion

Every false emotion

How unswerving our devotion

To the lies we know are almost true

Every sweet confusion

Every grand illusion

I will win and call it losing

If the prize is not for you

Roam, de telefoon is waar ik woon tot ik thuiskom

En als de deurbel gaat, zeg je me dat ik een sleutel heb

Ik vraag je hoe je weet dat ik het ben

De weg, geen weg zonder afslag en als die er was?

De weg zou te lang zijn

Wat houdt ons overeind in deze mening

Is de mening dat we gloednieuw kunnen zijn?

De hospita neemt me mee in de lucht

Ik ga, ik ga waar ik niet zou durven

De hospita laat me de sterren daar zien

Ik ben gewichtloos, gewichtloos als ze er is

En ik zal nooit weten, nooit weten wat uitgehongerde dichters bedoelden

Want toen ik blut was, was jij het die altijd de huur betaalde

Space, her place is waar ik mijn parkeerplaats vond

En als ik terrein verlies, weet je dat ze het aan mij teruggeeft

Ze fluistert "niet doen, gewoon zijn"

De hospita neemt me mee in de lucht

Ik ga, ik ga waar ik niet zou durven

De hospita laat me de sterren daar zien

Ik ben gewichtloos, gewichtloos als ze er is

En ik zal nooit weten, nooit weten wat uitgehongerde dichters bedoelden

Want toen ik blut was, was jij het die altijd de huur betaalde

Elke golf die me brak

Elk nummer dat mij schreef

Elke dageraad die me wakker maakte

Was om me thuis te brengen bij jou, zie je?

Elke ziel die me verliet

Elk hart dat me hield

De vreemden die me beschermden

Om me terug te brengen naar jou

Elke toverdrank

Elke valse emotie

Hoe onwankelbaar onze toewijding?

De leugens waarvan we weten dat ze bijna waar zijn

Elke zoete verwarring

Elke grote illusie

Ik zal winnen en noem het verliezen

Als de prijs niet voor jou is