Archibald Street - Tyler Daniel Bean

I showed up on your doorstep

Last night

With my heart

Filling the cracks in my teeth

My fingers

Were restless in my hair—

Threading through those inside thoughts

We don’t talk about

We sat in your breezeway

Locking our mouths

Hoping it gets better

But does it ever get better?

«It's a nice night to die.»

We both held our eyes in the dimness

Latticing our frozen bottles

And frozen dreams

The clouds masked the stars

And the gas we had left

Wouldn’t take us

Past Montpelier

The last thing

I wanted you to know

Was that I didn’t

Want to see you go

II

I woke up with the sun—

Only half-dead

On the inside—

And I cried

Cold and shaking

On your kitchen floor

With no place

To hide

My lungs still walked

With an extra pace in their step

And my heart still ached

The same

My lungs still walk

With an extra pace in their step

And I’m the one

To blame

Ik stond op je stoep

Afgelopen nacht

Met mijn hart

De scheuren in mijn tanden opvullen

Mijn vingers

Waren rusteloos in mijn haar—

Door die innerlijke gedachten heen kruipen

We praten niet over

We zaten in je breezeway

Onze mond houden

In de hoop dat het beter wordt

Maar wordt het ooit beter?

"Het is een fijne nacht om te sterven."

We hielden allebei onze ogen in de duisternis

Onze bevroren flessen van traliewerk voorzien

En bevroren dromen

De wolken maskeerden de sterren

En het gas dat we nog hadden

Zou ons niet nemen

Voorbij Montpelier

Het laatste ding

Ik wilde je laten weten

Was dat dat niet?

Ik wil je zien gaan

II

Ik werd wakker met de zon—

Slechts halfdood

Aan de binnenkant-

En ik huilde

Koud en trillend

Op je keukenvloer

Zonder plaats

Verstoppen

Mijn longen liepen nog steeds

Met een extra tempo in hun pas

En mijn hart deed nog steeds pijn

Hetzelfde

Mijn longen lopen nog steeds

Met een extra tempo in hun pas

En ik ben degene

Beschuldigen