Emily - Two Loons For Tea, Matt Chamberlain, Eric Rosse

Inspired by fragments of broken glass

Makes it hard to walk along a straight and concrete path

To see things clearly to see you bathed in sunlight

Surprised meAnd there’s a nail in your shoe and glass in your feet

If ever there was a day to be true to yourself, this would be it

Those in the Third World, do they know what they’re missing

Puff up your feathers, ‘cause you’re ready for the parade

Emily, she’s waiting

Up in her room, she’s waiting for you

Emily, she’s waiting

Up in her room, she’s waiting for you

Designed by moonlight and the tip of a pen

An empty page, an empty bed, a straight and lonesome path

To see things clearly, to see you bathed in sunlight

Surprised me

And there will always be more than you ever imagined

And while swimming in red and yellow you had an epiphany

And the sky comes to meet you

And cradles you in white cotton clouds

(repeat chorus)

You walk through her maze and her flower gardens

But you couldn’t find your way out

And the carpet beneath your feet may become soiled

But it’s not too hard to clean

Puff up your feathers, you’re ready for the parade

The floors have been shined you can see yourself there

No one will question

No one will question

No one will question

This grand affair

And there will always be more than you imagined

It’s endless…

Geïnspireerd door fragmenten van gebroken glas

Maakt het moeilijk om over een recht en concreet pad te lopen

Om dingen duidelijk te zien om je te zien baden in het zonlicht

Verbaasde meEn er zit een spijker in je schoen en glas in je voeten

Als er ooit een dag was om trouw te zijn aan jezelf, dan zou dit het zijn

Degenen in de Derde Wereld, weten ze wat ze missen?

Blaas je veren op, want je bent klaar voor de parade

Emily, ze wacht

Boven in haar kamer wacht ze op je

Emily, ze wacht

Boven in haar kamer wacht ze op je

Ontworpen door maanlicht en de punt van een pen

Een lege pagina, een leeg bed, een recht en eenzaam pad

Om de dingen duidelijk te zien, om je te zien baden in het zonlicht

Verras me

En er zal altijd meer zijn dan je ooit had gedacht

En tijdens het zwemmen in rood en geel had je een openbaring

En de lucht komt je tegemoet

En wiegt je in witte katoenen wolken

(herhaal refrein)

Je loopt door haar doolhof en haar bloementuinen

Maar je kon je weg niet vinden

En het tapijt onder je voeten kan vuil worden

Maar het is niet zo moeilijk om schoon te maken

Zet je veren op, je bent klaar voor de parade

De vloeren zijn gepoetst daar zie je jezelf al

Niemand zal vragen stellen

Niemand zal vragen stellen

Niemand zal vragen stellen

Deze grootse affaire

En er zal altijd meer zijn dan je had gedacht

Het is eindeloos...