Seventh Dawn - Twilightning

In a cold sweat of my distress

Need to catch my breath, in this odd mess

Can’t abscond from my own prison

Like bashed on the head to death

A crying shame, no vigor for rancor

Can’t pin the blame on my lord with anger

Dash my thoughts against the wall

And take my eyes off a glare

Oh, no one can camouflage the

Muck on my reflection

Affection’s what I’ve pleased

At the seventh dawn

Those flaws revealed

A frown again flitted across my face

I couldn’t get out of this haze

Reflections of mind, so deep

At the seventh dawn

I can’t proceed

Oh lord, I’m on my knees

Don’t fail in my need!

Mister felt he bore a charmed life

Couldn’t hold his horse at nighttime

Asked for damsel to be his nightwife

Would you fly me to the skies?

His charred mind, of that distress

had been blind with his mistress

Dashed his thoughts against the wall

The gleam in his eyes had died

No sloven can camouflage

The muck on his reflection

Affection’s what I’ve pleased

At the seventh dawn

Those flaws revealed

A frown again flitted across my face

I couldn’t get out of this haze

Reflections of mind, so deep

At the seventh dawn

I can’t proceed

Oh lord, I’m on my knees

Don’t fail in my need!

No use to hide

The muck on my reflection

Affection’s what I’ve pleased

At the seventh dawn

Those flaws revealed

A frown again flitted across my face

I couldn’t get out of this haze

Reflections of mind, so deep

At the seventh dawn

I can’t proceed

Oh lord, I’m on my knees

Don’t fail in my need!

In het koude zweet van mijn nood

Moet even op adem komen in deze vreemde puinhoop

Ik kan niet onderduiken uit mijn eigen gevangenis

Zoals op het hoofd geslagen worden

Een huilende schande, geen kracht voor rancune

Ik kan mijn heer niet met woede de schuld geven

Drijf mijn gedachten tegen de muur

En neem mijn ogen van een schittering af

Oh, niemand kan de . camoufleren

Muck op mijn reflectie

Genegenheid is waar ik blij mee ben

Bij de zevende dageraad

Die gebreken onthuld

Er gleed weer een frons over mijn gezicht

Ik kon niet uit deze waas komen

Reflecties van de geest, zo diep

Bij de zevende dageraad

Ik kan niet doorgaan

Oh heer, ik zit op mijn knieën

Faal niet in mijn behoefte!

Meneer voelde dat hij een gecharmeerd leven leidde

Kon zijn paard 's nachts niet vasthouden

Gevraagd om jonkvrouw om zijn nachtvrouw te zijn

Wil je me naar de lucht vliegen?

Zijn verkoolde geest, van dat leed

was blind geweest met zijn minnares

Stootte zijn gedachten tegen de muur

De glans in zijn ogen was verdwenen

Geen Sloveen kan camoufleren

De modder op zijn spiegelbeeld

Genegenheid is waar ik blij mee ben

Bij de zevende dageraad

Die gebreken onthuld

Er gleed weer een frons over mijn gezicht

Ik kon niet uit deze waas komen

Reflecties van de geest, zo diep

Bij de zevende dageraad

Ik kan niet doorgaan

Oh heer, ik zit op mijn knieën

Faal niet in mijn behoefte!

Geen zin om te verbergen

Het vuil op mijn reflectie

Genegenheid is waar ik blij mee ben

Bij de zevende dageraad

Die gebreken onthuld

Er gleed weer een frons over mijn gezicht

Ik kon niet uit deze waas komen

Reflecties van de geest, zo diep

Bij de zevende dageraad

Ik kan niet doorgaan

Oh heer, ik zit op mijn knieën

Faal niet in mijn behoefte!