Dresden Heather Song - Twa Corbies

She went for a walk

On the evening of a winter’s day

She went for a walk

A cold wind blew and the sky was grey

And a teardrop hung in the corner of her eye

Was it a frosty air?

Or did she cry?

And her head was heavy and her stride was slow

What had she seen?

Where would she go?

She went for a walk

Out to the fields where the woodlands lay

She went for a walk

Then passed a last house on her way

She turned around and saw to the light

From the window it shone so incredibly bright

But not for too long then she went on

And soon her silhouette was gone

She went for a walk

Over snow covered hills, into the dark

She went for a walk

Where the woods were so impenetrably stark

When she reached the woods and no one was there

The wind grew stronger and frost hung in the air

She grabbed the bottle she had brought along

And drank that liquor so awfully strong

She went for a walk

Soon she felt her tether end

She went for a walk

While the bottle fell out of her hand

She went for a walk

She lay down in the snow so deep

She went for a walk

Where she fell into a dreamless sleep

She went for a walk

Better to be dead than to be a slave

She went for a walk

A blanket of snow finally covered her grave

Ze ging wandelen

Op de avond van een winterdag

Ze ging wandelen

Er waaide een koude wind en de lucht was grijs

En een traan hing in haar ooghoek

Was het een ijzige lucht?

Of heeft ze gehuild?

En haar hoofd was zwaar en haar pas was traag

Wat had ze gezien?

Waar zou ze heen gaan?

Ze ging wandelen

Naar de velden waar de bossen lagen

Ze ging wandelen

Toen passeerde ze een laatste huis onderweg

Ze draaide zich om en zag naar het licht

Vanuit het raam scheen het zo ongelooflijk helder

Maar niet voor te lang, toen ging ze verder

En al snel was haar silhouet verdwenen

Ze ging wandelen

Over besneeuwde heuvels, de duisternis in

Ze ging wandelen

Waar de bossen zo ondoordringbaar grimmig waren

Toen ze het bos bereikte en er niemand was

De wind werd sterker en er hing ijs in de lucht

Ze pakte de fles die ze had meegebracht

En dronk die drank zo ontzettend sterk

Ze ging wandelen

Al snel voelde ze haar ketting eindigen

Ze ging wandelen

Terwijl de fles uit haar hand viel

Ze ging wandelen

Ze ging zo diep in de sneeuw liggen

Ze ging wandelen

Waar ze in een droomloze slaap viel

Ze ging wandelen

Het is beter om dood te zijn dan om een ​​slaaf te zijn

Ze ging wandelen

Eindelijk bedekte een deken van sneeuw haar graf