Faktaa ja fiktiota - TUULI

Mul on kuva näytöllä susta

Sä katsot takaisin aina silloin kun murehdin yksitoikkoista elämää

Telkkarista äsken näytit niin kuin oisit kaivannut

Toiseen paikkaan jonkun toisen luo, sellaisen joka ymmärtää

Ne sanoo et oon hullu kun mä lehdistä luen susta kaiken

Ne sanoo et oon tuhlannut mun aikaa

Vaan ja ihastunut pelkkään unelmaan

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Mun elämä on neljä seinää tässä kerrostalossa

Täynnä sun valokuvia ja hetkii joina mä haaveilen

Mun elämä on näitä lyijykynän päitä

Jotka katkeaa aina kun koitan kirjoittaa sulle sen mitä aattelen

Ne sanoo et oon hullu kun mä lehdistö luen susta kaiken

Ne sanoo et oon tuhlannut mun aikaa

Vaan ja ihastunut pelkkään unelmaan

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Ja tänne mä jään, jään ikkunaan tuijottamaan

Kun katulamput syttyvät maalla niin kuin kohoavaa

Mä lennän taivaalle

Ehkä joskus kuitenkin takaisin mä haaveilin wou ou ou ou ou

Ei mikään ole valmista mut unelmat kantaa minuaaaa

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Nyt ei mua kiinnosta erotella faktaa fiktiosta

Mä tiedän miltä musta tuntuu ja se ainakin on totta

Ei mikään ole valmista mut unelmat kantaa minua

Ei mikään ole valmista mut unelmat kantaa minua

Ik heb een foto van sneeuw op het scherm

Je kijkt altijd terug als ik me zorgen maak over de eentonigheid van het leven

Je liet gewoon de tv zien zoals je dat wilde

Naar een andere plek, naar iemand anders, iemand die het begrijpt

Ze zeggen dat ik gek ben als ik alles over je lees in de kranten

Ze zeggen dat je mijn tijd niet hebt verspild

Maar ik werd verliefd op slechts een droom

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

Mijn leven is vier muren in dit flatgebouw

Gevuld met mijn foto's en de momenten waar ik over droom

Mijn leven bestaat uit deze potloodkoppen

Die breekt elke keer als ik je probeer te schrijven wat ik denk

Ze zeggen dat ik gek ben als ik alles over je lees in de pers

Ze zeggen dat je mijn tijd niet hebt verspild

Maar ik werd verliefd op slechts een droom

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

En hier blijf ik, ik blijf naar het raam staren

Wanneer de straatlantaarns op de grond oplichten als een torenhoog ding

Ik vlieg naar de hemel

Misschien heb ik ooit gedroomd wou ou ou ou

Niets is klaar, maar mijn dromen dragen me

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

Nu ben ik niet geïnteresseerd in het scheiden van feit en fictie

Ik weet hoe zwart voelt en het is tenminste waar

Niets is klaar, maar mijn dromen dragen me

Niets is klaar, maar mijn dromen dragen me