Thursday - Turning Point

Shadows fall over this small town tonight

Snuffing out the remains of the evening light

My mind is clouded with events of the day

Why is life torturing me this way

I keep running it back running it back through my mind

But what do I get what I do expect to find

My eyes drop to the floor and every step I take forward

Seems so unsure

So scream out

Crying to a world that does not care

I’m reaching through this black and finding nothing there

I never felt so all alone and cramped at once

Trying to forget about a world that turned up it’s nose and passed me bye

Sleep washes over this tried soul can’t help but let this night

Swallow me whole

Awake to find the sun staring me down

I squint my eyes to avoid the truth of no resolution found

Schaduwen vallen over dit kleine stadje vanavond

De overblijfselen van het avondlicht uitdoven

Mijn gedachten zijn vertroebeld met gebeurtenissen van de dag

Waarom martelt het leven me op deze manier?

Ik blijf het herhalen en herhaal het in mijn gedachten

Maar wat krijg ik wat ik verwacht te vinden?

Mijn ogen vallen op de grond en bij elke stap die ik zet

Lijkt zo onzeker

Dus schreeuw het uit

Huilen naar een wereld die er niets om geeft

Ik reik door dit zwart en vind daar niets

Ik heb me nog nooit zo alleen en verkrampt tegelijk gevoeld

Ik probeer een wereld te vergeten die zijn neus opdook en aan me voorbij ging

Slaap spoelt over deze beproefde ziel kan het niet helpen, maar laat deze nacht

Slik me heel door

Word wakker en zie de zon naar me staren

Ik knijp mijn ogen samen om de waarheid van geen oplossing gevonden te vermijden