Ehtiyacımsan - Tünzalə

Bir otağın içində o baş - bu baş

Yeridim, gah qaçdım, gah dayandım

Gah da yavaş – yavaş yeridim

O qədər fırlandım ki, göyün başı hərləndi

Elə ah çəkdim, yazıq buludlar zəhərləndi

Nəhayət, göy ögüdü, gurultular qarışdı

Buludlar qusdu, hamı elə bildi

Hamı elə bildi yağışdı

Taxta skamyalarda islandı kimsəsizlər

Narahat yuxusundan oyandı kimsəsizlər

Daha ağrılarıma başqa çarə yoxdur

Sənsiz bu evin içi çölündən soyuqdur

Amma kimə deyəsən, kim anlayar bu halı?

Nə bilsinlər?...

Min ildir qurumur əl dəsmalım

İndi mənim dərdimə sən əlacsan

(Tək əlacsan, bir dənəm)

Birinci və sonuncu ehtiyacsan

(Ehtiyacsan, bir dənəm)

İndi mənim dərdimə sən əlacsan

(Tək əlacsan, bir dənəm)

Birinci və sonuncu ehtiyacsan

(Ehtiyacsan, bir dənəm)

Qəfil döyüldü qapım, şeirim qaldı yarımçıq

Çöldə bir dəstə adam qışqırdı ki, “çölə çıx”

İlahi, mən neyləyim, gizlənim, ya bağırım?

Qonşuları çağırım, yoxsa polis çağırım?

Salam, bağışlayın, mən bayaq bir cinayət işlədim fərqində olmayaraq

Axı bu kimsəsizlər dadanıblar canıma!

Nə olar, polis göndərin təcili ünvanıma!

Bu evdən çıxmayalı çöldə dəyişib həyat

Aman tanrım, polis də geyinərmi heç ağ xalat?!

İndi mənim dərdimə sən əlacsan

(Tək əlacsan, bir dənəm)

Birinci və sonuncu ehtiyacsan

(Ehtiyacsan, bir dənəm)

İndi mənim dərdimə sən əlacsan

(Tək əlacsan, bir dənəm)

Birinci və sonuncu ehtiyacsan

(Ehtiyacsan, bir dənəm)

Ehtiyacımsan...

Ehtiyacımsan...

Ehtiyacımsan...

Ehtiyacımsan...

Dat hoofd in een kamer - dit hoofd

Ik liep, soms rende ik, soms stopte ik

Ik liep langzaam

Ik draaide me zo erg dat de lucht schudde

Ik zuchtte, de arme wolken waren vergiftigd

Eindelijk donderde de lucht en de donder vermengde zich

De wolken braakten, en iedereen wist het

Iedereen wist dat het regende

Houten banken doorweekt eenzaam

De eenzamen ontwaakten uit een rusteloze slaap

Er is geen andere remedie voor mijn pijn

Zonder jou is de binnenkant van dit huis buiten koud

Maar wie begrijpt, wie begrijpt deze situatie?

Wat moeten ze weten? ...

Mijn zakdoek droogt al duizend jaar niet

Nu kun je mijn pijn genezen

(Jij bent de enige remedie, één)

Je hebt de eerste en de laatste nodig

(Als je er een nodig hebt)

Nu kun je mijn pijn genezen

(Jij bent de enige remedie, één)

Je hebt de eerste en de laatste nodig

(Als je er een nodig hebt)

Plots werd er op mijn deur geklopt, mijn gedicht was incompleet

Buiten riep een groep mensen: "Ga weg!"

Goddelijk, hoe kan ik me verstoppen of schreeuwen?

Moet ik de buren of de politie bellen?

Hallo, het spijt me, ik heb net een misdaad begaan zonder het te beseffen

Deze eenzame mensen hebben tenslotte mijn ziel geproefd!

Waarom stuur je de politie niet naar mijn noodadres!

Laten we dit huis niet verlaten, het leven is buiten veranderd

Oh mijn God, zal de politie een wit gewaad dragen?!

Nu kun je mijn pijn genezen

(Jij bent de enige remedie, één)

Je hebt de eerste en de laatste nodig

(Als je er een nodig hebt)

Nu kun je mijn pijn genezen

(Jij bent de enige remedie, één)

Je hebt de eerste en de laatste nodig

(Als je er een nodig hebt)

Ik heb je nodig ...

Ik heb je nodig ...

Ik heb je nodig ...

Ik heb je nodig ...