Tuulimylly - Tulisielu, DILEMMA, Ällä

Päästä valot sinne, missä verhojas pidät

Tuulimylly pyörii, ota viima sisään

Latvat pilviä hipoo, juuret menee helvettiin

Painan jalanjäljen, syvälle marmoriin

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Wrrah

Vahva niin ku kallio, myrsky piessy sielun pintaa

Kipu vielki syväl, kulje tuulen reunal iltaa

Sielu takoo rautaa, sisäl roihuu valo liekin

Voima kaataa vietin, kipu tehny pojist miehii

Etkä irti saa must sitä mä oon voittamaton

Seissy selkä suoras nii ku kaikki voittajat on

Ja mä oon koskematon, vannon Pyhän Hengen nimeen

Ettei kaikki rohkeita oo, silti vaa taisteltava on

Eikä mikään tääl oo ilmast eikä ollu kaunist kiitost

Varjot veti syyvyyteen silti hehkuin niin ku hiillos

Nousin takas jaloille, synnyin uudesti ku Fenix

Ja aina joka esteen edest murkasin tai siirsin

Eikä luotu mua muuttuu mul on leijonan sydän

Jos sä tunnet tän mun lempeyden sä raidaat mun kaa syväl

Tää tunneside pysyvää ku kohtalo on katkennu kynä

Ku tekee pahast hyvää, siit tulee pyhä

Päästä valot sinne, missä verhojas pidät

Tuulimylly pyörii, ota viima sisään

Latvat pilviä hipoo, juuret menee helvettiin

Painan jalanjäljen, syvälle marmoriin

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Ku tuntuu et voin kipuun tottuu

Et voin vaa murtuu saamatt keltää lohtuu

Sitä onnellisempi loppu mitä aikasemmin se tulee

Tuuli vie, lasi huurtuu, jäljet jää lumeen

Ja kevään tullessa se kaikki veke sulanu

Luon kaiken uudelleen sen nii monelle luvannu

Läpi roudan, läpi tuulen pidin puristukses

Ja sit olin ite käsinukke, yhet puheet puhu mulle

Ei vastas oo enää muita ku minä ite

Vaik tulee taas päivä ku haavat aukee ja ei pidä siteet

Aurinko laskee ja viima lyö ikkunaan

Meen peiton alle eikä tee mieli liikkua

Ja kaikki menneisyyden pirut tulee kuiskii

Paa jalkaa bootsiin ja kiristä mun huivii

Ei tänään, ei huomen se pimeys ei tuu mun sisään

Mielummin kaikki tuntuu, ku mikään ei tunnu missää

Päästä valot sinne, missä verhojas pidät

Tuulimylly pyörii, ota viima sisään

Latvat pilviä hipoo, juuret menee helvettiin

Painan jalanjäljen, syvälle marmoriin

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Tuulimylly pyörii, onneks oot siinä

Laat de lichten gaan waar je wilt, de gordijnen

De windmolen draait, haal de draad erin

De toppen van de wolken raken elkaar, de wortels gaan naar de hel

Ik druk op de voetafdruk, diep in het marmer

De molen draait, gelukkig sta jij erin

De molen draait, gelukkig sta jij erin

Wrrah

Sterk dus ku rock, storm piesy het oppervlak van de ziel

Pijn nog steeds diep, 's avonds op de rand van de wind lopen

De ziel smeedt ijzer, de vlam van licht barst van binnen

De macht om omver te werpen droeg ik mee, de pijn deed de jongens bezeten

En je hoeft er niet uit te komen, het is onoverwinnelijk

Sta met je rug recht zoals alle winnaars hebben gedaan

En ik ben onaangeroerd, ik zweer bij de Heilige Geest

Niet iedereen is dapper oo, er is nog veel om voor te vechten

En niets hier gaat over het weer en er was geen mooie lof

De schaduwen doken nog steeds in de diepte als de sintels

Ik stond op mijn rug, ik werd opnieuw geboren in Fenix

En ik heb altijd elk obstakel gebroken of verplaatst

En niet gemaakt, ik zal veranderen, ik heb het hart van een leeuw

Als je mijn zachtheid voelt, voel je je diep in mij

Deze emotionele permanente ku-bestemming wordt verbroken door een pen

Ku maakt kwaad goed, het wordt heilig

Laat de lichten gaan waar je wilt, de gordijnen

De windmolen draait, haal de draad erin

De toppen van de wolken raken elkaar, de wortels gaan naar de hel

Ik druk op de voetafdruk, diep in het marmer

De molen draait, gelukkig sta jij erin

De molen draait, gelukkig sta jij erin

Ik heb het gevoel dat ik niet aan de pijn kan wennen

Je kunt niet uit elkaar gaan zonder geel te worden

Hoe gelukkiger het einde, hoe eerder het komt

De wind waait, het glas mist, de sporen blijven in de sneeuw

En met de komst van de lente zal alles wegsmelten

Ik zal het allemaal opnieuw maken voor zoveel mensen

Door de vorst, door de wind bleef ik knijpen

En toen was ik een handpop, een van de woorden sprak tot mij

Hij antwoordde niet meer

Hoewel het weer komt op de dag dat de wonden opengaan en geen verband houden

De zon gaat onder en de zon schijnt door het raam

Ik ga onder de deken en laat mijn gedachten niet bewegen

En alle duivels van het verleden zullen worden gefluisterd

Zet je voeten in de laars en trek mijn sjaal aan

Niet vandaag, niet morgen dat de duisternis niet in mij zal komen

Ik heb liever dat alles het gevoel heeft dat niets ergens voelt

Laat de lichten gaan waar je wilt, de gordijnen

De windmolen draait, haal de draad erin

De toppen van de wolken raken elkaar, de wortels gaan naar de hel

Ik druk op de voetafdruk, diep in het marmer

De molen draait, gelukkig sta jij erin

De molen draait, gelukkig sta jij erin