Просто знай - True Star

Просто знай, ты такая одна!

Именно та, что подняла меня с пустынного дна.

Заставила поверить, что ещё не всё потерянно,

И была так уверенна, что времени не меренно.

Жадно впиваясь ухом в трубку, я слушал смех.

И мелодичные всплески твоих слов сулили успех,

И нёс веселый бред, чувствуя прилив сил.

За всё что пережил я тебя заслужил.

Все мысли о тебе.

Стихи не так уж и плохи,

Хотя итак понятно — ты не моя стихия.,

Но я просыпался с твоим именем на устах.

Звонил, шутил, забыв про одинокий страх.

Всё так невинно, как в 16 лет,

Радость мелких побед будила аппетит.

Ты даже стала первой выходить на связь,

Моя попытка стать самим собой почти удалась.

Ты ночью на работе, а я читаю в клубе рэп.

Оба тянемся друг к другу, идя на еле видный свет,

А потом всплыл этот твой гражданский брак.

Земля из-под ног — «Ну как же так?»

Я так хотел показать тебе свой мир,

Поздно осознав что он тебе не мил.

Просто я никого ещё так сильно не любил.

Искал, нашел, потерял и забыл.

(x2)

Звонок телефона отвлек меня от мельчения фона,

Голос потерянный каждым слогом вводил меня в кому.

Всхлипы, слёзы, обильные капли,

Похоже эту затею кто-то трижды проклял.

«Я ушла от него.

Мне сейчас так плохо…

Просто ближе тебя больше нет никого…»

Я не знал радоваться или сброс нажать,

Но как-то на этот раз смог разум подключить.

Ты так плакала, а я не мог забыть —

«Очень хотелось чтобы приехал навестить.»

Шнырял глазами по комнате — муть.

Машинально размышляя через чтобы вдуть,

Мне надо было уезжать — это спасло,

Но что-то билось в груди будто на зло.

Она в Москве у окна совсем одна,

А я гильзами качаю в Питере зал.

Я даже пытался бросить курить табак в изгое,

А ты напротив одну за другой, разрывая покой.

Была совсем близко, но у вы не со мной…

Да кто я такой рядом с тобой?

Погоня за взрослой жизнью забрала тебя у меня.

Списались, пересеклись, без слов обнял,

Все карты раскрыл и застыл.

Никак не понимаю за что до сих пор любил…

Я так хотел показать тебе свой мир,

Поздно осознав что он тебе не мил.

Просто я никого ещё так сильно не любил.

Искал, нашел, потерял и забыл.

(x4)

Weet gewoon dat je de enige bent!

Het is degene die me van de woestijnbodem heeft doen opstaan.

Heeft me doen geloven dat niet alles verloren is

En ik was er zo zeker van dat tijd onmetelijk is.

Gretig mijn oor in de hoorn stekend, luisterde ik naar gelach.

En de melodieuze uitbarstingen van je woorden beloofden succes,

En droeg vrolijke onzin, een golf van kracht voelend.

Voor alles wat ik heb meegemaakt, verdien ik je.

Alle gedachten gaan over jou.

De teksten zijn niet zo slecht

Hoewel het duidelijk is - je bent niet mijn element.,

Maar ik werd wakker met jouw naam op mijn lippen.

Hij belde, grapte, de eenzame angst vergetend.

Alles is zo onschuldig, zoals in 16 jaar,

De vreugde van kleine overwinningen wekte de eetlust.

Je werd zelfs de eerste die contact opnam,

Mijn poging om mezelf te worden was bijna geslaagd.

Jij bent 's avonds aan het werk en ik rap in de club.

We reiken allebei naar elkaar, lopen naar een nauwelijks zichtbaar licht,

En toen dook dit burgerlijk huwelijk van je op.

Aarde van onder je voeten - "Nou, hoe is het?"

Ik wilde je zo graag mijn wereld laten zien,

Laat beseffen dat hij niet aardig voor je is.

Ik heb gewoon nog niet zoveel van iemand gehouden.

Gezocht, gevonden, verloren en vergeten.

(x2)

Het rinkelen van de telefoon leidde me af van het vervagen van de achtergrond,

De stem die in elke lettergreep verloren ging, bracht me in coma.

Snikken, tranen, overvloedige druppels,

Het lijkt erop dat iemand dit idee drie keer heeft vervloekt.

"Ik heb hem verlaten.

Ik voel me zo slecht nu...

Het is gewoon dat er niemand anders dichter bij je is...'

Ik wist niet dat ik me moest verheugen of op reset moest drukken,

Maar op de een of andere manier was ik deze keer in staat om mijn geest te verbinden.

Je huilde zo veel, maar ik kon het niet vergeten -

“Ik wilde heel graag op bezoek komen.”

Hij liet zijn ogen door de kamer dwalen - bezinksel.

Automatisch doordenken om te blazen,

Ik moest vertrekken - het heeft gered

Maar er klopte iets in zijn borst alsof het kwaad was.

Ze zit helemaal alleen in Moskou voor het raam,

En ik pomp granaten in de St. Petersburg Hall.

Ik heb zelfs geprobeerd te stoppen met roken in een verschoppeling,

En je staat de een na de ander tegenover elkaar en verbreekt de vrede.

Het was heel dichtbij, maar je bent niet bij mij...

Wie ben ik naast jou?

Het streven naar volwassenheid nam je van me weg.

Afgeschreven, gekruist, omhelsd zonder woorden,

Hij onthulde alle kaarten en bevroor.

Ik begrijp niet waarom ik nog steeds van...

Ik wilde je zo graag mijn wereld laten zien,

Laat beseffen dat hij niet aardig voor je is.

Ik heb gewoon nog niet zoveel van iemand gehouden.

Gezocht, gevonden, verloren en vergeten.

(x4)