Sack Full of Stones - Travis Tritt

I used to be the kind of guy

I could laugh as well as cry

With a heart feather-soft and summer-warm

Since you’ve left me I’ve been faced

With emptiness that’s been replaced

With a heart that’s hard and heavy as a sack full of stones

I never thought I’d ever see

The man my mirror is showing me

Lord I must have aged ten years

Since you’ve been gone

The longest mile you’ll ever crawl

Is the one after you fall

Draggin' around a heart that’s heavy as a sack full of stones

With the world upon my shoulders

And my feelings on my sleeve

Every time I close my eyes at night

All I do is watch you leave

But by far the biggest curse of being left alone

Is draggin' around a heart that’s heavy as a sack full of stones

Well I tried turning to a bottle

But the bottle turned on me

I’ve tried everything

But nothing sets your memory free

I’m serving life here in a prison

That we once called a home

With a heart that’s cold and heavy as a sack full of stones

With the world upon my shoulders

And my feelings on my sleeve

Every time I close my eyes at night

All I do is watch you leave

But by far the biggest curse of being left alone

Is draggin' around a heart that’s heavy as a sack full of stones

Yes by far the biggest curse of being left alone

Is draggin' around a heart that’s heavy as a sack full of stones

Ik was vroeger het soort man

Ik kon net zo goed lachen als huilen

Met een hart veer-zacht en zomer-warm

Sinds je me verliet, werd ik geconfronteerd

Met leegte die is vervangen

Met een hart dat zo hard en zwaar is als een zak vol stenen

Ik had nooit gedacht dat ik het ooit zou zien

De man die mijn spiegel me laat zien

Heer, ik moet tien jaar ouder zijn geworden

Sinds je weg bent

De langste mijl die je ooit zult kruipen

Is degene nadat je bent gevallen?

Slepen rond een hart dat zo zwaar is als een zak vol stenen

Met de wereld op mijn schouders

En mijn gevoelens op mijn mouw

Elke keer als ik 's nachts mijn ogen sluit

Het enige wat ik doe, is je zien vertrekken

Maar verreweg de grootste vloek van alleen gelaten worden

Sleurt rond een hart dat zo zwaar is als een zak vol stenen

Nou, ik heb geprobeerd een fles te gebruiken

Maar de fles wind me op

Ik heb alles geprobeerd

Maar niets maakt je geheugen vrij

Ik dien hier het leven in een gevangenis

Dat we ooit een thuis noemden

Met een hart dat koud en zwaar is als een zak vol stenen

Met de wereld op mijn schouders

En mijn gevoelens op mijn mouw

Elke keer als ik 's nachts mijn ogen sluit

Het enige wat ik doe, is je zien vertrekken

Maar verreweg de grootste vloek van alleen gelaten worden

Sleurt rond een hart dat zo zwaar is als een zak vol stenen

Ja, verreweg de grootste vloek van alleen gelaten worden

Sleurt rond een hart dat zo zwaar is als een zak vol stenen