Deceso Espiritual - Transmetal

Luchando en mi infinito muerto

Asqueado de los vicios sobrehumanos

Con fatiga y dolor inexorable

Los caminos se ciñen de infortunio

Ensangrentadas mis aspiraciones

Boquean llorando heridamente

Mi rabia y juventud

Decae en fétidos funerales

Hundido y sin alimentos

Turbio y horrible es mi destino

Mi tumba es mi corazón

Que huele a odio y llanto

Pesado es mi ataúd

Marchando a la desesperanza

Ahogados en el camino

Hay más cadáveres

Sólo mis ojos sobreviven

Aborrezco mi propio ser

Mi vagar y mi alma imperfecta

Sólo queda… un altar confuso

Vechten in mijn oneindigheid dood

Ziek van bovenmenselijke ondeugden

Met vermoeidheid en onverbiddelijke pijn

De wegen zijn omgord met ongeluk

mijn aspiraties bebloed

Ze snikken pijnlijk naar adem

Mijn woede en jeugd

Verval bij stinkende begrafenissen

Gezonken en zonder eten

Vies en verschrikkelijk is mijn lot

mijn graf is mijn hart

dat ruikt naar haat en huilen

Zwaar is mijn kist

In wanhoop marcheren

onderweg verdronken

er zijn meer lijken

Alleen mijn ogen overleven

Ik haat mijn eigen wezen

Mijn dwalen en mijn onvolmaakte ziel

Blijft alleen... een verward altaar