We, The Dreamers - Transit Poetry

While the golden sun tries to give

The ocean’s waves a burning kiss

In love let’s finally cease to live

and pass away with joy and bliss

Into the sunset skies let’s walk

clustered as one single star

Just let sublime emotions talk

While affliction seems so far

Chorus:

This is a transit poem from my heart

I write it just for you, my dear

I hope no dawn will tear our souls apart

We are the dreamers, although love might sear

Gently it takes warm limbs, the night

and swallows lovers like a friend

Our cosmic star is burning bright

With a smile we swim towards the end…

Terwijl de gouden zon probeert te geven

De golven van de oceaan een brandende kus

Laten we in liefde eindelijk ophouden te leven

en vergaan met vreugde en geluk

Laten we de zonsondergang ingaan, laten we lopen

geclusterd als één enkele ster

Laat sublieme emoties maar praten

Terwijl ellende zo ver lijkt

Refrein:

Dit is een doorvoergedicht uit mijn hart

Ik schrijf het speciaal voor jou, mijn liefste

Ik hoop dat geen enkele dageraad onze zielen zal verscheuren

Wij zijn de dromers, hoewel de liefde misschien schroeit

Voorzichtig duurt het warme ledematen, de nacht

en slikt geliefden als een vriend

Onze kosmische ster brandt helder

Met een glimlach zwemmen we naar het einde...