A Drowning Man - Transit Poetry

Can you free me like a carefree bird

From solitude, and from my sullen sigh

All I long for is some peace of mind

Just a little relief but I cannot fly

I’m drowning in desire

And I choke on the pain

Everyone just pulls me down

A deviant desire

And it seems all in vain

For good I’ll keep my frown

There is a drowning man with me

Escaping from the world

Of which I’ve never been a part

He’s dying in my heart

There is a drowning man with me

Sadly moves my world

It’s the dreary weary grief

That’s stealing my belief

Can you save me, with your tender arms

I’m searing alone, caught in an open cell

All humans hurt weights heavily on me

If I could just fly but I can’t even yell

Kun je me bevrijden als een zorgeloze vogel?

Van eenzaamheid, en van mijn norse zucht

Het enige waar ik naar verlang is wat gemoedsrust

Even een kleine opluchting maar ik kan niet vliegen

Ik verdrink in verlangen

En ik stik in de pijn

Iedereen trekt me gewoon naar beneden

Een afwijkend verlangen

En het lijkt allemaal tevergeefs

Voor altijd zal ik mijn frons houden

Er is een verdrinkende man bij mij

Ontsnappen aan de wereld

Waar ik nog nooit deel van heb uitgemaakt

Hij gaat dood in mijn hart

Er is een verdrinkende man bij mij

Helaas beweegt mijn wereld

Het is het sombere vermoeide verdriet

Dat steelt mijn geloof

Kun je me redden, met je tedere armen?

Ik schroei alleen, gevangen in een open cel

Alle mensen belasten mij zwaar

Als ik gewoon kon vliegen, maar niet eens kon schreeuwen