The Crawl - Tracedawn

Do you remember the time when we were

Wandering through the woods

And he almost caught us

And when we lay on a silky sunset beach the

Innocent sparkling water burns

Like acid on our wounds he left us with

Everything can change a new years day

But nothing will

No use trying to tame the beast

Under your own will

It can never quench it’s thirst

For the trill of the kill

If there only was a limit

If it only could have its fill

Your grace true left me crawling

Face down but still falling

Strangled me with that feeling

Scars too deep not healing

You trucked me in, fell asleep

With your neck under my hand

But what will be left when the cold morning breeze

Has blown over this land

What the fuck made you convince me

This was the best I ever had

Fuck you and fuck your lies

I’ve buried you both in the sand

Your grace true left me crawling

Face down but still falling

Strangled me with that feeling

Scars too deep not healing

Herinner je je de tijd dat we waren?

Dwalen door het bos

En hij betrapte ons bijna

En toen we op een zijdeachtig strand bij zonsondergang lagen,

Onschuldig bruisend water brandt

Als zuur op onze wonden liet hij ons achter met

Alles kan veranderen op nieuwjaarsdag

Maar niets zal

Het heeft geen zin om het beest te temmen

Op eigen wil

Het kan nooit zijn dorst lessen

Voor de triller van de moord

Als er maar een limiet was

Als het maar zijn vulling zou kunnen hebben

Je genade waar liet me kruipen

Met je gezicht naar beneden maar toch vallend

Wurgde me met dat gevoel

Littekens te diep die niet genezen

Je bracht me binnen, viel in slaap

Met je nek onder mijn hand

Maar wat blijft er over als de koude ochtendbries

Is over dit land gewaaid

Wat heeft je me in godsnaam laten overtuigen?

Dit was de beste die ik ooit heb gehad

Fuck you en fuck je leugens

Ik heb jullie allebei in het zand begraven

Je genade waar liet me kruipen

Met je gezicht naar beneden maar toch vallend

Wurgde me met dat gevoel

Littekens te diep die niet genezen