Me Olvide de Vivir - Toño Rosario

De tanto correr por la vida sin freno

Me olvidé que la vida se vive un momento

De tanto querer ser en todo el primero

Me olvidé de vivir los detalles pequeños

De tanto jugar con los sentimientos

Viviendo de aplausos envueltos en sueños

De tanto gritar mis canciones al viento

Ya no soy como ayer, ya no se lo que siento

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

De tanto cantarle al amor y la vida

Me quede sin amor una noche de un día

De tanto jugar con quien yo más quería

Perdí sin querer lo mejor que tenía

De tanto ocultar la verdad con mentiras

Me engañé sin saber que era yo quien perdía

De tanto esperar, yo que nunca ofrecía

Hoy me toca llorar, yo que siempre reía

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

De tanto correr por ganar tiempo al tiempo

Queriendo robarle a mis noches el sueño

De tanto fracasos, de tantos intentos

Por querer descubrir cada día algo nuevo

De tanto jugar con los sentimientos

Viviendo de aplausos envueltos en sueños

De tanto gritar mis canciones al viento

Ya no soy como ayer, ya no se lo que siento

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Me olvidé de vivir

Van zoveel rennen door het leven zonder rem

Ik vergat dat het leven voor een moment wordt geleefd

Van zo graag de eerste willen zijn in alles

Ik vergat de kleine details na te leven

Van zoveel spelen met gevoelens

Leven op applaus verpakt in dromen

Van zoveel geschreeuw van mijn liedjes tegen de wind

Ik ben niet meer zoals gisteren, ik weet niet meer wat ik voel

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Van zoveel zingen tot liefde en leven

Ik werd op een avond zonder liefde achtergelaten

Van zoveel spelen met wie ik het meest hield

Ik verloor onbedoeld het beste dat ik had

Van zoveel het verbergen van de waarheid met leugens

Ik hield mezelf voor de gek zonder te weten dat ik het was die verloor

Van zoveel wachten, ik die nooit bood

Vandaag moet ik huilen, ik die altijd lachte

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Van zoveel rennen naar tijd winnen

Ik wil de slaap van mijn nachten stelen

Van zoveel mislukkingen, van zoveel pogingen

Om elke dag iets nieuws te willen ontdekken

Van zoveel spelen met gevoelens

Leven op applaus verpakt in dromen

Van zoveel geschreeuw van mijn liedjes tegen de wind

Ik ben niet meer zoals gisteren, ik weet niet meer wat ik voel

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven

Ik vergat te leven