Баллада о смерти солдата - Тони Раут, Talibal

Мама… Мама, меня оставил в поле отряд

Ведь у меня отнял ноги снаряд

Я не слабак, многие говорят

Не собираюсь тут от боли кричать я

Меня оставил в поле отряд

Ведь у меня отнял ноги снаряд

Я не слабак, многие говорят

Не собираюсь тут от боли кричать я

Тёмная ночь, ничего не видно

В спины дует ветер, провожающий на битву

Мама, прочитай ещё молитву

смерть она стала очевидной,

Бог мой, нас хватит ли на долго?

Пули будто с неба дождь, большинство намокло

Бог мой, ну почему так сложно?

Дай нам сил до дома, до дома

И я слышу взрыв, кто-то наступил на мину

Ему оторвало ноги, но сердце усердно билось

Он потеряв сознание был к дереву перетаскан

Пульс, кровь, жгут, перевязка

Пытаясь разбудить тебя, услышал: «отставить»

Либо всех убьют, либо тебя оставить

Нас окружили, ситуация убога

Но, надо спасти остальных, встретимся у бога

Мама, меня оставил в поле отряд

Ведь у меня отнял ноги снаряд

Я не слабак, многие говорят

Не собираюсь тут от боли кричать я

Меня оставил в поле отряд

Ведь у меня отнял ноги снаряд

Я не слабак, многие говорят

Не собираюсь тут от боли кричать я

Какого чёрта я ещё живой?

Подох бы лучше

Под носом куча шастает врагов, мне доктор нужен

Мать не хотела отпускать на год сына

Отпустила, а теперь будет плакать у цинка

Наш командир громче всех кричал: «Зажмем их»

И что теперь?

Мои ноги сейчас ошметки

Видела б меня моя сейчас, сразу бы в слёзы

Ночь освещали трассера, будто падают звёзды

Я видел себя в старости, с детьми и внуками,

Но меня снаряд настиг, обрубки ног и жгут они

Родине отдал долг, она заберёт жизнь как процент

Рад был бы выжить, но мы за ранее шли на расстрел

Я в окружении, хотел зайти со всех сторон

На них патронов нет, но на себя ещё один патрон

Голоса по близости, не буду умолять скотин

Им меня живым не взять

Мать прости!

Mam ... Mam, een detachement heeft me achtergelaten in het veld

Per slot van rekening heeft een granaat mijn benen gegrepen

Ik ben niet zwak, zeggen velen

Ik ga hier niet schreeuwen van de pijn

Het detachement liet me in het veld achter

Per slot van rekening heeft een granaat mijn benen gegrepen

Ik ben niet zwak, zeggen velen

Ik ga hier niet schreeuwen van de pijn

Donkere nacht, niets te zien

De wind waait in de rug, kijkend naar de strijd

Mam, lees nog een gebed voor

dood werd ze duidelijk,

Mijn God, zullen we het lang genoeg volhouden?

Kogels als regen uit de lucht, de meeste werden nat

Mijn God, waarom is het zo moeilijk?

Geef ons kracht om naar huis te gaan, ga naar huis

En ik hoor een explosie, iemand stapte op een mijn

Zijn benen waren afgescheurd, maar zijn hart klopte hard

Nadat hij het bewustzijn had verloren, werd hij naar een boom gesleept

Pols, bloed, tourniquet, verband

Ik probeerde je wakker te maken, ik hoorde: "opzij zetten"

Of ze vermoorden iedereen of laten je in de steek

We zijn omsingeld, de situatie is erbarmelijk

Maar we moeten de rest redden, we zien elkaar bij God's

Mam, een detachement heeft me achtergelaten in het veld

Per slot van rekening heeft een granaat mijn benen gegrepen

Ik ben niet zwak, zeggen velen

Ik ga hier niet schreeuwen van de pijn

Het detachement liet me in het veld achter

Per slot van rekening heeft een granaat mijn benen gegrepen

Ik ben niet zwak, zeggen velen

Ik ga hier niet schreeuwen van de pijn

Waarom leef ik in godsnaam nog?

Het zou beter zijn

Een stel vijanden zwerven onder mijn neus, ik heb een dokter nodig

De moeder wilde haar zoon een jaar lang niet laten gaan

Ze liet los, en nu zal ze huilen bij het zink

Onze commandant riep het hardst: "We zullen ze tegenhouden"

En nu?

Mijn benen zijn nu knobbels

Als ik me nu zou kunnen zien, zou ik meteen in tranen zijn

De nacht werd verlicht door een lichtspoor, alsof de sterren vielen

Ik zag mezelf op oudere leeftijd, met kinderen en kleinkinderen,

Maar een granaat haalde me in, stompen van mijn benen en ze branden

Ik heb mijn vaderland een schuld gegeven, het zal het leven als een percentage kosten

Ik zou graag overleven, maar we werden eerder neergeschoten

Ik ben omsingeld, ik wilde van alle kanten binnenkomen

Er zitten geen cartridges op, maar nog een cartridge voor zichzelf

Stemmen in de buurt, ik zal de beesten niet smeken

Ze zullen me niet levend nemen

Vergeef me moeder!