Song of Beren and Lúthien - Tolkien Ensemble
Hieronder staat de songtekst van het nummer Song of Beren and Lúthien , artiest - Tolkien Ensemble met vertaling
Tekst van het liedje " Song of Beren and Lúthien "
Originele tekst met vertaling
Song of Beren and Lúthien
Tolkien Ensemble
Оригинальный текст
The leaves were long
The grass was green
The hemlock-umbels tall and fair
And in the glade a light was seen
Of stars and shadow shimmering
Tinúviel was dancing there
To music of a pipe unseen
And light of stars was in her hair
And in her raiment glimmering
Near Beren came from mountains cold
And lusty wandered under leaves
And where the elven-river roamed
He walked alone and sorrowing
He peered between the hemlock-leaves
And saw in wonder flowers of gold
Upon her mantle and her sleeves
And her hair like shadow following
Enchantment healed his weary feet
That over hills were doomed to roam
And forward he hastened, strong and fleet
And grasped at moonbeams glistening
Through elven-woods and elven-hall
She lightly fled on dancing-feet
And left him lonely still to roam
In a silent forest, listening
He heard there, on the flying sand
Of feet as light as linden-leaves
Of music welling underground
And hidden hollows quivering
Now withered lay the hemlock-sheaves
And one by one with sighing sound
Whispering fell the beechen-leaves
In the wintry woodland withering
And sought her, ever wand’ring far
Where leaves of years were thickly strewn
A light of moon and ray of star
In frosty heavens shivering
Her mantle glittered in the moon
As on a hilltop high, afar
She danced, and at her feet were strewn
A mist of silver quivering
When Winter passed she came again
Her song released the sudden Spring
Like rising lark and falling rain
And melting water bubbling
He saw the elven-flowers spring
About her feet, and, healed again
He longed by her to dance and sing
Upon the grass, un-troubling
Again she fled, but swift he came
«Tinúviel, Tinúviel!»
He called her by her Elvish name
And there she halted, listening
One moment stood she under spell
His voice laid on her, Beren came
And doom fell on Tinúviel
That in his arms lay glistening
As Beren looked into her eyes
Within the shadows of her hair
The trembling starlight of the skies
He saw there mirrored, shimmering
Tinúviel the elven-fair
And mortal maiden elven-wise
About him cast her shadow’y hair
And arms like sliver, glimmering
Long was the way that fate them bore
O’er stormy mountains, cold and grey
Through halls barren, and darkling-door
And woods of night shades, morrow-less
The Sund’ring Seas between them lay
And yet, again, the met once more
And long ago they passed away
In the forest singing, sorrow-less
Перевод песни
De bladeren waren lang
Het gras was groen
De hemlockschermen zijn lang en mooi
En in de open plek werd een licht gezien
Van sterren en glinsterende schaduwen
Tinúviel danste daar
Op muziek van een ongeziene pijp
En licht van sterren zat in haar haar
En in haar gewaad glinsterend
In de buurt van Beren kwam uit de bergen koud
En wellustig dwaalde onder bladeren
En waar de elfenrivier zwierf
Hij liep alleen en bedroefd
Hij tuurde tussen de hemlock-bladeren
En zag in wonder bloemen van goud
Op haar mantel en haar mouwen
En haar haar volgt als schaduw
Betovering genas zijn vermoeide voeten
Dat over heuvels gedoemd was om te zwerven
En vooruit haastte hij zich, sterk en snel
En greep naar glinsterende manestralen
Door elfenbos en elfenhal
Ze vluchtte lichtjes op dansende voeten
En liet hem eenzaam achter om rond te dwalen
In een stil bos, luisterend
Hij hoorde daar, op het rondvliegende zand
Van voeten zo licht als lindebladeren
Van muziek die ondergronds opwelt
En verborgen holtes trillen
Nu liggen de hemlockschoven verdord
En één voor één met zuchtend geluid
Fluisterend vielen de beukenbladeren
In het winterse bos verdorren
En zocht haar, altijd ver dwalend
Waar bladeren van jaren dicht bezaaid waren
Een licht van de maan en een straal van een ster
In ijzige hemelen rillen
Haar mantel glinsterde in de maan
Als op een heuveltop hoog, ver weg
Ze danste, en aan haar voeten waren bezaaid
Een mist van zilver trilt
Toen de winter voorbij was, kwam ze weer
Haar lied bracht de plotselinge lente uit
Zoals opkomende leeuwerik en vallende regen
En smeltend water borrelt
Hij zag de elfenbloemen bloeien
Over haar voeten, en weer genezen
Hij verlangde ernaar om bij haar te dansen en te zingen
Op het gras, niet verontrustend
Opnieuw vluchtte ze, maar snel kwam hij
«Tinúviel, Tinúviel!»
Hij noemde haar bij haar elfennaam
En daar stopte ze, luisterend
Het ene moment stond ze betoverd
Zijn stem lag op haar, Beren kwam
En de ondergang viel op Tinúviel
Dat in zijn armen glinsterde
Terwijl Beren haar in de ogen keek
In de schaduw van haar haar
Het trillende sterrenlicht aan de hemel
Hij zag daar gespiegeld, glinsterend
Tinúviel de elfenkermis
En sterfelijk meisje elfenwijs
Om hem heen wierp haar schaduwhaar
En armen als zilver, glimmend
Lang was de weg die het lot hen droeg
Over stormachtige bergen, koud en grijs
Door kale gangen en donkere deur
En bossen van nachtschaduwen, morgenloos
De Sund'ring Seas lagen tussen hen in
En toch, nogmaals, ontmoetten ze elkaar opnieuw
En lang geleden zijn ze overleden
In het bos zingend, zorgeloos
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt