No Mask/Haze Coffin - Tigers Jaw

Spoken from the mouth of the forgettable one

Who am i told be told, who am I to tell?

I never thought of myself as unapproachable

But I am shaken, I am lost and forgotten

Spoken from the mouth of the regrettable one

My faults and failures, they follow like shadows

I woke up to your eyes and electric city signs

Mile marker 185

You’ve mastered the art

Of pretending you’re something you’re not

Reeling from your words

They resound in my head

No distractions to make them stop

If I was smarter, I would know how to fix this

If I were stronger, I would say something more direct

Gesproken uit de mond van de vergeetbare

Aan wie moet ik het vertellen, aan wie moet ik het vertellen?

Ik heb mezelf nooit als ongenaakbaar beschouwd

Maar ik ben geschokt, ik ben verloren en vergeten

Gesproken uit de mond van de betreurenswaardige

Mijn fouten en mislukkingen volgen als schaduwen

Ik werd wakker met je ogen en elektrische stadsborden

Mijlpaal 185

Je hebt de kunst onder de knie

Van doen alsof je iets bent wat je niet bent

Bijkomen van je woorden

Ze weerklinken in mijn hoofd

Geen afleiding om ze te laten stoppen

Als ik slimmer was, zou ik weten hoe ik dit kan oplossen

Als ik sterker was, zou ik iets directers zeggen