Zounds - Tidfall

Crawling in ever crack, mechanical

Creatures, don’t open your eyes

The part of existence is now distorted, to a level

Where sense is out of reach

The glassy image that refers to a state of thoughts

That again reflects to a dream, neither non-sleeping, nor awake

Your biggest enemy is your consciousness

In the end it will drag you down

Feed on yourself non-trust worthy

You, the only error in a system

Of a world soon to be self-destructed

I am you in a way that you never thought

Was possible

A controlled device to follow a pattern

Made specially to make failure

For there will be no more

No more, never to see what the right path

To follow is

Who are you to think you can control all existence?

I am God

And you are all my wounds

Now die!

Kruipen in ooit kraken, mechanisch

Wezens, open je ogen niet

Het deel van het bestaan ​​is nu vervormd, tot een niveau

Waar verstand buiten bereik is

Het glazige beeld dat verwijst naar een gemoedstoestand

Dat weerspiegelt weer een droom, noch niet-slapend, noch wakker

Je grootste vijand is je bewustzijn

Uiteindelijk zal het je naar beneden slepen

Voed je met jezelf, niet-vertrouwenswaardig

Jij, de enige fout in een systeem

Van een wereld die binnenkort zichzelf zal vernietigen

Ik ben jou op een manier die je nooit had gedacht

Was mogelijk

Een bestuurd apparaat om een ​​patroon te volgen

Speciaal gemaakt om te falen

Want er zal niet meer zijn

Niet meer, nooit om te zien wat de juiste weg is

Volgen is

Wie ben jij om te denken dat je het hele bestaan ​​kunt beheersen?

Ik ben God

En jij bent al mijn wonden

Ga nu dood!