Cracked (Typeface) - ThouShaltNot

The callus left by years of steady self-destruction

Has finally dried and cracked like thinnest clay

The irritation pours out from repression

These are the things I thought I threw away

Strange how you cannot change when you want

But see that I am no chameleon here

So all of this comes back to who I was

Before the wind had blown away my fear

No matter what you do to avoid them

Your past and problems will not wander off

And like a boulder on the path to self-corruption

The light between the cracks is not enough

You call unto the walls that you construed

The walls that break my shattered body’s fall

You cannot undermine what I am feeling

The only thing I want is to feel nothing at all

Digging in your lithosphere

Why aren’t all the answers here?

Physical life is a trap

I can make you disappear

The scar of harsh rejection opens wide

It’s been so long and here is comfort cold

The ones who summon noble introspection

Are now like famished wolves with flesh to hold

And only once did everything subside

Perhaps it was my one and only taste

Of life through eyes of nobody defined

Pull more and more till winter comes and I have been erased

And so am I, so here am I

Het eelt achtergelaten door jaren van gestage zelfvernietiging

Is eindelijk opgedroogd en gebarsten als de dunste klei

De irritatie vloeit uit de repressie

Dit zijn de dingen waarvan ik dacht dat ik ze had weggegooid

Vreemd hoe je niet kunt veranderen wanneer je wilt

Maar zie dat ik hier geen kameleon ben

Dus dit komt allemaal terug op wie ik was

Voordat de wind mijn angst had weggeblazen

Wat je ook doet om ze te vermijden

Je verleden en problemen zullen niet afdwalen

En als een rotsblok op weg naar zelfcorruptie

Het licht tussen de scheuren is niet genoeg

Je roept de muren aan die je hebt geconstrueerd

De muren die de val van mijn verbrijzelde lichaam breken

Je kunt niet ondermijnen wat ik voel

Het enige wat ik wil is om helemaal niets te voelen

Graven in je lithosfeer

Waarom staan ​​niet alle antwoorden hier?

Het fysieke leven is een val

Ik kan je laten verdwijnen

Het litteken van een harde afwijzing gaat wijd open

Het is zo lang geleden en hier is het troostkoud

Degenen die nobele introspectie oproepen

Zijn nu als uitgehongerde wolven met vlees om vast te houden

En slechts één keer zakte alles weg

Misschien was het mijn enige echte smaak

Van het leven door de ogen van niemand gedefinieerd

Trek meer en meer tot de winter komt en ik ben gewist

En ik ook, dus hier ben ik