Count to Ten - ThouShaltNot

You’ll hold your breath and count

You’ll stop at ten

And then need to do it over again

But don’t bite your tongue

Come on tell me, tell what I already know

'Cause we’re not strangers

Who’d sell our beloved discomfort for petty gold

And nothing changes in Hell

Its mouth is open, its eyes are closed

Its claws are lashing and its rage exposed

And I wait for you to revive my ghost from where I fell

Where there is sound, there’s life

Sometimes I act like this

To hear your shrieking prove that you exist

If you ran the world

We’d all be strapped in white jackets for feeling at all

But what you’ve got

Is just your black mortar, one way glass, brick and serenity wall

And because I’m not on your side, I’m a trap

My jaws are open, my ears are closed

I’m poised and still, but ready to explode

But it’s not like that I promise there’s no code

And no secrets to unwrap

You can’t hold your breath forever

Beneath the shelter of the sky

'Cause my reflection in your water

Will break the surface tension you’ve been swearing by

This is a different world with every frame of time

And time can see the living stillness you create

When you stop counting and you breathe

Your mouth is open, your eyes are closed

Your hands are trembling and your teardrops flow

And the moment rises to find us both, and it never leaves

Je houdt je adem in en telt mee

Je stopt om tien uur

En dan moet je het opnieuw doen

Maar bijt niet op je tong

Kom op vertel me, vertel wat ik al weet

Omdat we geen vreemden zijn

Wie zou ons geliefde ongemak verkopen voor klein goud?

En er verandert niets in Hell

Zijn mond is open, zijn ogen zijn gesloten

Zijn klauwen sjorren en zijn woede ontmaskerd

En ik wacht tot je mijn geest doet herleven van waar ik viel

Waar geluid is, is leven

Soms gedraag ik me zo

Om je krijsen te horen bewijzen dat je bestaat

Als je de wereld bestuurde

We zouden allemaal in witte jassen worden vastgebonden om ons helemaal te voelen

Maar wat heb je?

Is gewoon je zwarte mortel, eenrichtingsglas, baksteen en sereniteitsmuur?

En omdat ik niet aan jouw kant sta, ben ik een valstrik

Mijn kaken zijn open, mijn oren zijn gesloten

Ik ben klaar en stil, maar klaar om te ontploffen

Maar het is niet zo dat ik beloof dat er geen code is

En geen geheimen om uit te pakken

Je kunt niet voor altijd je adem inhouden

Onder de beschutting van de lucht

Omdat mijn weerspiegeling in je water

Zal de oppervlaktespanning breken waar je bij zweert

Dit is een andere wereld met elk tijdsbestek

En de tijd kan de levende stilte zien die je creëert

Wanneer je stopt met tellen en je ademt

Je mond is open, je ogen zijn gesloten

Je handen trillen en je tranen stromen

En het moment komt om ons allebei te vinden, en het gaat nooit meer weg