Behold the Dreamers - Third Realm

you crash landed in my dreams, I know

my eyes were fooled by your pleasant show

a tunnel wide, and a vision dim

I called for you, and you heard my hymn

you led me to heaven, then left me in hell

what once was love, now a grim farewell

the waves of the sea wash away your pain

now death rides a train as you laugh in the rain

all the legends died, maker signified

distant echos heard, broken voices slurred

as we wave goodbye, floating in the sky

body sheds its skin, kills the heart within

a cold reminder of September’s chill

longing for something that made us ill

sleeping and weeping, a lonely cry

alone, we swear that we were going to die

I looked at the moon and I saw your eyes

watching me fall, but you helped me rise

somewhere in time you forsaken me

without an embrace you just set me free

all the legends died, maker signified

distant echos heard, broken voices slurred

as we wave goodbye, floating in the sky

body sheds its skin, kills the heart within

je stortte neer in mijn dromen, ik weet het

mijn ogen werden voor de gek gehouden door je aangename show

een tunnel breed en een slecht zicht

Ik riep je, en je hoorde mijn hymne

je leidde me naar de hemel en liet me toen achter in de hel

wat ooit liefde was, nu een grimmig afscheid

de golven van de zee wassen je pijn weg

nu rijdt de dood in een trein terwijl jij lacht in de regen

alle legendes stierven, maker betekende

verre echo's gehoord, gebroken stemmen onduidelijk

terwijl we vaarwel zwaaien, zwevend in de lucht

lichaam werpt zijn huid af, doodt het hart van binnen

een koude herinnering aan de kilte van september

verlangen naar iets dat ons ziek maakte

slapen en huilen, een eenzame kreet

alleen, we zweren dat we zouden sterven

Ik keek naar de maan en ik zag je ogen

me zien vallen, maar je hebt me geholpen op te staan

ergens in de tijd heb je me verlaten

zonder een omhelzing laat je me gewoon vrij

alle legendes stierven, maker betekende

verre echo's gehoord, gebroken stemmen onduidelijk

terwijl we vaarwel zwaaien, zwevend in de lucht

lichaam werpt zijn huid af, doodt het hart van binnen