Whispers of Heavenly Sorrow - Third Realm

Reserved With Chemicals, Purple Eyes Still Glazed And Bright

Dreams Of Colors Fading, Thoughts Reduced To Black And White

In The Madness Alley, Lunatics Wait For Her Slip

Sanity Is Failing, Saved Her Life But Lost Her Grip

Loving Her Own Ego, Stimulate The Blackened Soul

Oxygen Is Leaving, Loves To Death, But Hates Control

Drowning In Her Coma, Threatened By The Passing Lights

Dwelling In Her Magic, Cursing Angels Out Of Spite

The Whispers Never Fade Away, The Sorrow Turns To Greater Pain

She Tries To Will Herself To Sleep, The Death Cradle Is Bittersweet

Saves A Kiss For Him Tonight, Empty Hopes To Heal The Fright

Sheds No Tears, Awaits Her Fate, Emotionless, Her Soul Sedates

Gazing At The Fire, Burning All Her Memories

Reflecting True Desire, Now She’ll Wait For Centuries

The Shining Of The Moon Will Pierce A Hole Inside Her Mind

She Can’t Escape From Time When Death Is On The Clock She Winds

The Whispers Never Fade Away, The Sorrow Turns To Greater Pain

She Tries To Will Herself To Sleep, The Death Cradle Is Bittersweet

Saves A Kiss For Him Tonight, Empty Hopes To Heal The Fright

Sheds No Tears, Awaits Her Fate, Emotionless, Her Soul Sedates

Gereserveerd met chemicaliën, paarse ogen nog steeds geglazuurd en helder

Dromen van vervagende kleuren, gedachten teruggebracht tot zwart-wit

In The Madness Alley wachten gekken op haar slip

Gezond verstand faalt, redde haar leven maar verloor haar grip

Houd van haar eigen ego, stimuleer de zwartgeblakerde ziel

Zuurstof gaat weg, houdt van tot de dood, maar heeft een hekel aan controle

Verdrinken in haar coma, bedreigd door de passerende lichten

Wonen in haar magie, engelen vervloeken uit wraak

Het gefluister verdwijnt nooit, het verdriet verandert in grotere pijn

Ze probeert zichzelf te laten slapen, de wieg van de dood is bitterzoet

Redt vanavond een kus voor hem, lege hoop om de schrik te genezen

Verliest geen tranen, wacht op haar lot, emotieloos, haar ziel kalmeert

Starend naar het vuur, al haar herinneringen verbrandend

Weerspiegeling van waar verlangen, nu zal ze eeuwen wachten

Het schijnen van de maan zal een gat in haar geest doorboren

Ze kan niet ontsnappen aan de tijd als de dood op de klok staat die ze opwindt

Het gefluister verdwijnt nooit, het verdriet verandert in grotere pijn

Ze probeert zichzelf te laten slapen, de wieg van de dood is bitterzoet

Redt vanavond een kus voor hem, lege hoop om de schrik te genezen

Verliest geen tranen, wacht op haar lot, emotieloos, haar ziel kalmeert