Each Ant in Their House - Themselves

1…200 rappers th… they all died

by gun empty anger honest or hype

they all died

and when all the legends

and heavens for them had all but went dry

was there a measure to their records

that had left them twice lived

Ants carry their dead in their mouth

Convict hard at the foot of our art…

Character is what you are

in the dark.

In that yet

Ain’t it the overpainted arrangement

Of all that is painless

And harmful to the pit of a person

Not This famous estranging of the self to the self

Otherwise Completely ingrained in

You in the eye of a cut records half life

Destined to lap twice your cell soaked gross daylight

Intook

Intook you stood And in alphabetical order you will stand

Low amongst recordstore stocks and blues thief’s beliefs

A testament to the achievements Of one

who pushed his teeth Deep in the matter

of his def decades before sleep

Hell crows gotta eat

And you are what is lost

Ghost seeking sheet

And Character is what you are In the dark

From where the rent check barks

Into the single cell of all things heart

Each ant in their house

Each ant In their stark

And eventhough the closeness of continents may shift

These songs are a brightblack that’ll never lift

Yet let’s light leek, And now a days when we meet

In a dive’s lowlit pits, we can hardly speak

The words for where our dreams went weak

trying the flame in our preach

And it’s proof, That fires grow bigger than men

To become A thing beyond pen

that cometime can’t eat, From its blood in a beat

Or isn’t it then

Laughlines buried under a briar of beards

Some drugged blind so they can yolk a whole year

And grow tongue from to the coal of burnt

gone&cold peers

Beneath the quiet onset of the darkening ear…

You see my firefriend

One hunger can never truly eat another

One’s hunger can never truly eat another’s

Each ant

in their house,

Each G ant

in their house…

1…200 rappers die… ze stierven allemaal

door pistool lege woede eerlijk of hype

ze stierven allemaal

en wanneer alle legendes

en de hemel voor hen was bijna drooggevallen

was er een maatregel aan hun administratie?

die hen twee keer had achtergelaten, leefde

Mieren dragen hun doden in hun mond

Veroordeel hard aan de voet van onze kunst...

Karakter is wat je bent

in het donker.

In dat nog

Is het niet het overschilderde arrangement?

Van alles wat pijnloos is

En schadelijk voor de pit van een persoon

Niet deze beroemde vervreemding van het zelf aan het zelf

Anders volledig ingebakken in

U in het oog van een cut records halfwaardetijd

Voorbestemd om twee keer je cel doorweekt bruto daglicht te maken

Intake

Intook you stond En in alfabetische volgorde zul je staan

Laag onder platenwinkelaandelen en bluesdief's overtuigingen

Een getuigenis van de prestaties van één

die zijn tanden diep in de zaak heeft geduwd

van zijn def decennia voor het slapengaan

Helle kraaien moeten eten

En jij bent wat verloren gaat

Geest zoeken blad

En karakter is wat je bent In het donker

Van waar de huurcheque blaft

In de enkele cel van het hart van alle dingen

Elke mier in hun huis

Elke mier in hun grimmige

En hoewel de nabijheid van continenten kan verschuiven

Deze nummers zijn felzwart dat nooit zal verheffen

Maar laten we prei aansteken, en nu een dag wanneer we elkaar ontmoeten

In de laagverlichte putten van een duik kunnen we nauwelijks praten

De woorden voor waar onze dromen zwak werden

proberen de vlam in onze prediking

En het is het bewijs, dat branden groter worden dan mannen

Iets worden dat verder gaat dan pen

die cometime kan niet eten, Van zijn bloed in een beat

Of is het dan niet?

Lachlijnen begraven onder een doornstruik van baarden

Sommigen gedrogeerd blind zodat ze een heel jaar kunnen dooier

En laat je tong groeien van de kolen van verbrande

verdwenen & koude leeftijdsgenoten

Onder het stille begin van het donker wordende oor...

Je ziet mijn vuurvriend

De ene honger kan de andere nooit echt opeten

De honger van de een kan die van de ander nooit echt opeten

elke mier

in hun huis,

Elke G ant

in hun huis…