Gold Teeth Will Roll - Themselves, Bracken

What is this place?

These men with gold where there words break and they end

Their time keeping nothing but stone and fool gold

Stones worth the weight of ten working class winters

Leading beginners to the skull in their wish

If their was one…

What is this place?

Where greed came into all the mouths

Like empty does the chest

And spoke nothings in the pitch of street

And the worn heart of a hound

Like a dim machine twitching in the chest of potential…

Who will come kill me?

When I call all these men milk made of weak

Fat with numb as they dish dung to the hunger

It is an echo of yourself in this world

That you’re hearing

Them yell

Who will come kill me?

Taking their rings off like women

Because I will swear on their weakness

They are the gunned sons of what’s done

Latter day knights

Weakened at the bone with the weight of their poor words

A lot of riskless mopes on the turn

Of a coin around in their throats

Lips leaking the poison eating at the honor of rap…

Forcing blood from the cunning of kids

From the future of things

So they are starved for the gristle of meaning

That which can be gnashed between teeth and never ate

Only passed

For real, save the children

So I call them…

I call them lambs to the lion they steal from

And sick my pen on their thinnest of ghosts

And do know they don’t wake and take bullets with water like vitamins

No, they sleep hard in a silk thicket

And the cured skin of the scared and spent

And we know they will be but ribs in the dirt…

The sound of their songs gone mud in a landfill

Eyes filled with a crowd of maggots and muds…

And so the young go numb

To the played bones of your weakness

Across the only once of what’s done…

Gangster of trifles

Throw out your gold teeth and see how they roll

Licking your wounds in a white kings lap

Falling in love with all guns…

For rappers, there is no hell

There is only fans and

You will go there…

And you will be cut from the cave where your words sour

To the edge of your ears, and then strung…

And then made to move with the grace of what’s puppet

Till your cut

From the cave where your words sour

To the soul of son and then fed through a fire to the dusk of what’s done…

To the absence you grew circa your birth and a death…

Your eyes filled with a crowd of maggots and mud

Jewelry loose on your bones

Like you were on your meaning

You ain’t no pharoah you’re an aimless error

Wat is deze plek?

Deze mannen met goud waar woorden breken en ze eindigen

Hun tijd houdt niets anders dan steen en dwaas goud

Stenen die het gewicht van tien arbeiderswinters waard zijn

Beginners naar de schedel leiden in hun wens

Als het er een was...

Wat is deze plek?

Waar hebzucht in alle monden kwam

Zo leeg is de borst

En sprak niets in de toonhoogte van straat

En het versleten hart van een hond

Als een dimmachine die trilt in de borstkas van potentiële...

Wie komt me vermoorden?

Als ik al deze mannen melk van zwak noem

Vet met gevoelloosheid als ze mest naar de honger toedienen

Het is een echo van jezelf in deze wereld

Dat je hoort

ze schreeuwen

Wie komt me vermoorden?

Hun ringen afdoen als vrouwen

Omdat ik zweer op hun zwakheid

Ze zijn de neergeschoten zonen van wat er is gebeurd

Ridders van de laatste dag

Verzwakt tot op het bot door het gewicht van hun slechte woorden

Veel risicoloze brommers in de bocht

Van een munt in hun keel

Lippen lekken het gif eten ter ere van rap...

Bloed dwingen uit de sluwheid van kinderen

Uit de toekomst van dingen

Dus ze zijn uitgehongerd voor het kraakbeen van de betekenis

Dat wat tussen de tanden kan knarsen en nooit kan worden gegeten

Alleen geslaagd

Echt, red de kinderen

Dus ik noem ze...

Ik noem ze lammeren naar de leeuw waar ze van stelen

En ziek mijn pen op hun dunste geesten

En weet dat ze niet wakker worden en kogels opnemen met water zoals vitamines

Nee, ze slapen hard in een zijden struikgewas

En de genezen huid van de bange en uitgeputte

En we weten dat ze slechts ribben in het vuil zullen zijn...

Het geluid van hun liedjes is modderig geworden op een vuilstort

Ogen gevuld met een menigte maden en modder...

En dus worden de jongeren gevoelloos

Naar de bespeelde botten van je zwakte

Over de enige keer van wat is gedaan...

Gangster van kleinigheden

Gooi je gouden tanden eruit en kijk hoe ze rollen

Je wonden likken in een witte koningsschoot

Verliefd worden op alle wapens...

Voor rappers is er geen hel

Er zijn alleen fans en

Je gaat erheen...

En je wordt uit de grot gehaald waar je woorden zuur zijn

Tot aan de rand van je oren, en dan geregen...

En dan gemaakt om te bewegen met de gratie van wat een marionet is

Tot je snee

Van de grot waar je woorden zuur zijn

Naar de ziel van de zoon en vervolgens gevoed door een vuur tot de schemering van wat er is gebeurd...

Naar de afwezigheid die je groeide rond je geboorte en een dood...

Je ogen gevuld met een menigte van maden en modder

Sieraden los op je botten

Alsof je op je zin had

Je bent geen farao, je bent een doelloze fout