Mr. Zero - The Yardbirds

Diamonds of silvery rain in the fountains

And ten-cent red roses from department store counters

Watching the moonlight reflect off the river

Beside where the trains cross the bridge and slow down

Trains with white letters on black iron sides

And white rushing water that all rolls away

And Little Miss Someone does not want to stay

Everyone’s moving, with places to go

And Mr Zero, he sadly stands still

As the water goes one way, the train goes another

Mr Zero stands still and Miss Someone don’t bother

Yesterday’s kiss will be cold by tomorrow

As campfires of midnight dissolve in the darkness

The room is deserted, the blinds have been drawn

Little Miss Someone has packed up and gone

Fast moving cars disappear down the highway

With signs that say «hitch-hikers: do not disturb»

Mr Zero looks quietly up from the curb

Morning has faded, and shadows have grown

And Little Miss Someone is on her way home

Mr Zero stands watching, her plane flies above

And with frost-bitten hands waves goodbye to his love

Walks through the park on a bright summer Sunday

And tapestry kittens that hung on the wall

They all die in the air like a soft minor chord

A vacancy sign, and a bulletin board

Mr Zero is wrapping his jacket around him

Speaking kind words that should have been said long ago

But Little Miss Someone does not want to know

The night is deserted, there’s dust on the shelf

Mr Zero sits lonely and talks to himself

It’s too late to change, the fine line has been crossed

The charades are all done, Mr Zero has lost

Diamanten van zilveren regen in de fonteinen

En tien cent rode rozen van de balies van warenhuizen

Kijken hoe het maanlicht weerkaatst op de rivier

Naast waar de treinen de brug oversteken en vertragen

Treinen met witte letters op zwarte ijzeren zijkanten

En wit stromend water dat allemaal wegrolt

En Little Miss Iemand wil niet blijven

Iedereen is in beweging, met plaatsen om naartoe te gaan

En meneer Zero, hij staat helaas stil

Terwijl het water de ene kant op gaat, gaat de trein de andere kant op

Meneer Zero staat stil en Miss Iemand doet geen moeite

De kus van gisteren zal morgen koud zijn

Terwijl kampvuren van middernacht oplossen in de duisternis

De kamer is verlaten, de jaloezieën zijn gesloten

Little Miss Iemand heeft zijn spullen ingepakt en is weg

Snel bewegende auto's verdwijnen van de snelweg

Met bordjes "lifters: niet storen"

Meneer Zero kijkt stilletjes op vanaf de stoeprand

De ochtend is vervaagd en de schaduwen zijn gegroeid

En Little Miss Iemand is op weg naar huis

Meneer Zero staat te kijken, haar vliegtuig vliegt erboven

En met bevroren handen zwaait hij zijn liefde vaarwel

Wandelingen door het park op een mooie zomerse zondag

En tapijtkatjes die aan de muur hingen

Ze sterven allemaal in de lucht als een zacht mineurakkoord

Een vacaturebord en een prikbord

Meneer Zero slaat zijn jasje om zich heen

Vriendelijke woorden spreken die al lang gezegd hadden moeten worden

Maar Little Miss Iemand wil het niet weten

De nacht is verlaten, er ligt stof op de plank

Meneer Zero zit eenzaam en praat in zichzelf

Het is te laat om te veranderen, de fijne lijn is overschreden

De charades zijn allemaal gedaan, meneer Zero heeft verloren