Be Your Own Girl - The Wallflowers

I know you’re tired of waking up on the floor

Pushed to the edge with nothing heavy to hold

Using your clothes as a blanket and a bed

Holding your hands just to lay your head.

I know you don’t remember ever falling down,

Who picked you up, who gathered around

But you don’t have to be his girl

And you don’t have to be my girl

You can always be your own girl.

With the sound of your feet you follow yourself to sleep

Restless and ageless and looking for somethin' to keep,

When you finally fall asleep you’re awake in dreams,

Hanging by the ankles in a skeleton ravine.

I know you’ve kicked the lights, fell on your shoes,

Punched out the colors, leaving you the blues.

But you don’t have to be his girl

And you don’t have to be my girl

You can always be your own girl.

There’s a soft melody that’s ringing in my ears

Simple and slow and it always brings you here

With broken crayons you’ve scribbled on the wall

Shapes of nothing and shadow box them all.

Your fingertips are broke and your knees don’t bend,

Your imagination took the worst hit and cut it’s skin.

But you don’t have to be his girl,

You don’t have to be my girl,

You can always be your own girl.

There’s a soft melody that’s ringing in my ears

And it’s the same one you could never avoid in yours,

And if you lay down you can hear from tongue to tails

About a tattooed rhythm and drumming by color wheel.

Your rung is broken on the bottom of the rope

And you can’t tie another, another knot of hope.

And you don’t have to be his girl

And you don’t have to be my girl

You can always be your own girl.

Ik weet dat je het beu bent om op de grond wakker te worden

Tot aan de rand geduwd met niets zwaars om vast te houden

Je kleding als deken en bed gebruiken

Je handen vasthouden om je hoofd neer te leggen.

Ik weet dat je je niet herinnert dat je ooit gevallen bent,

Wie heeft je opgehaald, wie heeft zich verzameld?

Maar je hoeft niet zijn meisje te zijn

En je hoeft mijn meisje niet te zijn

Je kunt altijd je eigen meisje zijn.

Met het geluid van je voeten volg je jezelf in slaap

Rusteloos en tijdloos en op zoek naar iets om te bewaren,

Als je eindelijk in slaap valt, ben je wakker in dromen,

Hangend aan de enkels in een ravijn van skeletten.

Ik weet dat je tegen de lichten hebt getrapt, op je schoenen bent gevallen,

De kleuren uitgestanst, waardoor jij de blues hebt.

Maar je hoeft niet zijn meisje te zijn

En je hoeft mijn meisje niet te zijn

Je kunt altijd je eigen meisje zijn.

Er klinkt een zachte melodie in mijn oren

Eenvoudig en langzaam en het brengt je altijd hier

Met gebroken kleurpotloden die je op de muur hebt gekrabbeld

Vormen van niets en schaduwbox ze allemaal.

Je vingertoppen zijn gebroken en je knieën buigen niet,

Je verbeeldingskracht kreeg de zwaarste klap en sneed zijn huid.

Maar je hoeft niet zijn meisje te zijn,

Je hoeft mijn meisje niet te zijn,

Je kunt altijd je eigen meisje zijn.

Er klinkt een zachte melodie in mijn oren

En het is dezelfde die je nooit zou kunnen vermijden in de jouwe,

En als je gaat liggen, hoor je van tong tot staart

Over een getatoeëerd ritme en drummen per kleurenwiel.

Je sport is gebroken aan de onderkant van het touw

En je kunt niet nog een knoop maken, nog een knoop van hoop.

En je hoeft niet zijn meisje te zijn

En je hoeft mijn meisje niet te zijn

Je kunt altijd je eigen meisje zijn.