John Reilly - The Walkabouts

Fair young maiden

All in the garden

Strange young man

Passed her by

Said: «Fair maid

Will you marry me?»

This, then, sir

Was her reply

«Oh no, kind sir

I canot marry thee

For my beloved

Who sails out on the sea

He’s been gone

For seven years

And still no man

Shall marry me

Well if he’s in

Some battle salin

Well I will die

When the moon (?)

Or if he’s drowned

In the dark salt sea

I’ll be true

To his memory."

He picked her up

All in his arms

And kisses gave her

One, two and three

Said: «Weep no more

My own dear true love

I am your love

Lost John Reilly»

Said: «Weep no more

My own dear true love

I am your love

Lost John Reilly»

Eerlijk jong meisje

Allemaal in de tuin

Vreemde jonge man

Ging haar voorbij

Zei: «Eerlijke meid»

Wil je met me trouwen?"

Dit dan, meneer

Was haar antwoord?

«Oh nee, vriendelijke meneer

ik kan niet met je trouwen

Voor mijn geliefde

Wie vaart er op zee?

Hij is weg geweest

Zeven jaar lang

En nog steeds geen man

Zal met me trouwen

Nou, als hij binnen is

Wat strijd salin

Nou, ik ga dood

Wanneer de maan (?)

Of als hij is verdronken

In de donkere zoute zee

Ik zal waar zijn

Aan zijn nagedachtenis."

Hij heeft haar opgehaald

Alles in zijn armen

En kusjes gaven haar

Een, twee en drie

Zei: "Huil niet meer"

Mijn eigen lieve ware liefde

Ik ben jouw geliefde

John Reilly verloren»

Zei: "Huil niet meer"

Mijn eigen lieve ware liefde

Ik ben jouw geliefde

John Reilly verloren»