Eclipses - The Velvet Teen

I’ve finally a taste

Words fall from my ellipses

Shadows, your eclipses

You were in the way

Blacked out as the night

During the day

On the phone

I know that it’s done

I will call

Your voice answers, but you are gone

Your love imitates

My thirst, as unspoken as salt in the ocean

I pull and you break

Your current wave, still

Barely a wake

I would weather it like a sailor

Our storm had begun

Fights through thin walls

Light through pinholes

In cardboard see the sun, covered

On the phone

I know where you’ve been

I will call

You on whose been you have been sleeping in

Ik heb eindelijk een smaak

Woorden vallen van mijn ellipsen

Schaduwen, jouw verduisteringen

Je stond in de weg

Verduisterd als de nacht

Tijdens de Dag

Aan de telefoon

Ik weet dat het klaar is

Ik zal bellen

Je stem antwoordt, maar je bent weg

Jouw liefde imiteert

Mijn dorst, zo onuitgesproken als zout in de oceaan

Ik trek en jij breekt

Je huidige golf, nog steeds

Nauwelijks wakker

Ik zou het als een zeeman doorstaan

Onze storm was begonnen

Vecht door dunne muren

Licht door gaatjes

In karton zie de zon, bedekt

Aan de telefoon

Ik weet waar je bent geweest

Ik zal bellen

Jij op wiens bed je hebt geslapen