Then I Won't Sing No More - The Tallest Man On Earth

We’re just a bird who fell to shore

No grace in how things end I know

But its true

Some life does shine on through

Will we slowly reappear

Little walks until we’re new?

Now in some car

I drive too fast

Outrace some memories, I guess

Yes I know, but love just won’t let go

Can I slowly disappear

And drive like someone new?

Arms are hungry but they don’t know

If you will come by here again

And the summer just whisper on

All these sad songs must come to an end

It’s my bird, I will let it go

Yes, I know

Aw, and then I won’t sing no more

We’re just a pattern in the wild

We line right up and tell the times

To not change

How can we remain

When sun and showers reappear

And this is how we grow?

Arms are hungry but they don’t know

If you will come by here again

And the summer just whispers on

But these sad songs must come to an end

It’s my bird, I will let it go

Yes, I know

And then I won’t sing no more

We’re just a bird who fell to shore

I love you, dear

Be safe, you know?

And it’s true that life does shine on through

And these hours disappear

Like the skies that we once knew

Ah

We zijn gewoon een vogel die op de kust is gevallen

Geen gratie in hoe dingen eindigen, ik weet het

Maar het is waar

Er schijnt wel wat leven door

Zullen we langzaam weer verschijnen?

Kleine wandelingen totdat we nieuw zijn?

Nu in een auto

Ik rij te snel

Overtreft sommige herinneringen, denk ik

Ja, ik weet het, maar liefde laat niet los

Kan ik langzaam verdwijnen?

En rijden als een nieuw iemand?

Armen hebben honger, maar ze weten het niet

Als je hier nog eens langskomt

En de zomer fluister maar door

Aan al deze droevige liedjes moet een einde komen

Het is mijn vogel, ik zal het laten gaan

Ja dat weet ik

Aw, en dan zal ik niet meer zingen

We zijn slechts een patroon in het wild

We staan ​​in de rij en vertellen de tijden

Om niet te veranderen

Hoe kunnen we blijven?

Wanneer zon en buien weer verschijnen

En dit is hoe we groeien?

Armen hebben honger, maar ze weten het niet

Als je hier nog eens langskomt

En de zomer fluistert maar door

Maar aan deze droevige liedjes moet een einde komen

Het is mijn vogel, ik zal het laten gaan

Ja dat weet ik

En dan zal ik niet meer zingen

We zijn gewoon een vogel die op de kust is gevallen

Ik hou van je liefste

Wees veilig, weet je?

En het is waar dat het leven doorschijnt

En deze uren verdwijnen

Zoals de luchten die we ooit kenden

Ah