Kids on the Run - The Tallest Man On Earth

Oh meet me when the morning fails on the fields of desire

Oh meet me when I lost my part in the choir of dusk

Where the promise to lead what is right

As we both know how fields will turn white

And know I will never speak of days cause I know you won’t count them

No we have never grown a day from the poison we shared

And we’re walking our crooked backs home

But will we ever confess what we’ve done?

Guess we’re still kids on the run

And no we will never be a part of the pictures once taken

When we’re feeding fire with the flames till no memories gone

And the cold sky will write us a song

But will we ever confess what we’ve done?

Guess we’re still kids on the run

And the reflections in their eyes

Sure could paint us as killers

Oh, I’ll be there

And til the terror of our time

Could forgive us as lovers

Oh, lets break some hearts

And no I will never speak of ways cause I know you won’t try them

But all the weapons raining from the sky will be ours to embrace

And the cold sky will write us a song

But will we ever confess what we’ve done

Guess we’re still kids on the run

Oh ontmoet me als de ochtend faalt op de velden van verlangen

Oh ontmoet me toen ik mijn rol in het koor van de schemering verloor

Waar de belofte om te leiden wat juist is

Omdat we allebei weten hoe velden wit worden

En weet dat ik nooit over dagen zal spreken, want ik weet dat je ze niet zult tellen

Nee, we zijn nog nooit een dag gegroeid van het gif dat we deelden

En we lopen onze kromme rug naar huis

Maar zullen we ooit bekennen wat we hebben gedaan?

Ik denk dat we nog steeds kinderen op de vlucht zijn

En nee, we zullen nooit deel uitmaken van de gemaakte foto's

Wanneer we vuur met vlammen voeden tot er geen herinneringen meer zijn

En de koude lucht zal ons een lied schrijven

Maar zullen we ooit bekennen wat we hebben gedaan?

Ik denk dat we nog steeds kinderen op de vlucht zijn

En de reflecties in hun ogen

Zou ons zeker als moordenaars kunnen afschilderen

Oh, ik zal er zijn

En tot de terreur van onze tijd

Zou ons als minnaars kunnen vergeven

Oh, laten we wat harten breken

En nee, ik zal nooit over manieren praten, want ik weet dat je ze niet zult proberen

Maar alle wapens die uit de lucht regenen, zullen van ons zijn om te omarmen

En de koude lucht zal ons een lied schrijven

Maar zullen we ooit bekennen wat we hebben gedaan?

Ik denk dat we nog steeds kinderen op de vlucht zijn