St. James Infirmary - The Standells

I went down to Old Joe’s Bar-room

On the corner by the square

Drinks were being served as usual

And the same old crowd was there

On my left was old Joe Mac Kennedy

His eyes were blood-shot red

His elbow on the bar he turned to me

And these are the words he said

I went down to St. James Infirmary

I saw my baby there

Stretched out on a long white table

So sweet, so cold, so fair

Instrumental: 6-String Electric Guitar

Let her go, let her go, God bless her

Wherever she may be

She can search this wide world over

She’ll never find a sweet man like me

When I die bury me in my straight legged shoes

Box back coat and a Stetson hat

Put a twenty dollar gold piece on my watch chain

So the boys will know I died standing pat

There were sixteen coal black horses

When the coachman’s whip did crack

There are sixteen miles to the graveyard

But my baby’s never ever coming back

Well, now you’ve heard my sad story

Boy hand me another shot of that booze

And if any one should ask you

I’ve got the St. James Infirmary Blues

Went down to St. James Infirmary

I saw my baby there

Stretched out on a long white table

So sweet, so cold, so fair

Let her go, let her go, God bless her

Where’er she may be

She can search this wide world over

She’ll never find a sweet man like me

Ik ging naar Old Joe's Bar-room

Op de hoek bij het plein

Drankjes werden zoals gewoonlijk geserveerd

En dezelfde oude menigte was daar

Links van mij zat de oude Joe Mac Kennedy

Zijn ogen waren bloeddoorlopen rood

Zijn elleboog op de bar draaide hij zich naar mij toe

En dit zijn de woorden die hij zei

Ik ging naar de St. James Infirmary

Ik zag mijn baby daar

Uitgestrekt op een lange witte tafel

Zo lief, zo koud, zo eerlijk

Instrumentaal: 6-snarige elektrische gitaar

Laat haar gaan, laat haar gaan, God zegene haar

Waar ze ook mag zijn

Ze kan deze wijde wereld doorzoeken

Ze zal nooit een lieve man zoals ik vinden

Als ik sterf, begraaf me dan in mijn schoenen met rechte benen

Boxback-jas en een Stetson-hoed

Doe een goudstuk van twintig dollar aan mijn horlogeketting

Zodat de jongens weten dat ik staande stierf

Er waren zestien koolzwarte paarden

Toen de zweep van de koetsier kraakte

Er zijn zestien mijl naar het kerkhof

Maar mijn baby komt nooit meer terug

Nou, nu heb je mijn trieste verhaal gehoord

Jongen geef me nog een shot van die drank

En als iemand je zou vragen

Ik heb de St. James Infirmary Blues

Ging naar St. James Infirmary

Ik zag mijn baby daar

Uitgestrekt op een lange witte tafel

Zo lief, zo koud, zo eerlijk

Laat haar gaan, laat haar gaan, God zegene haar

Waar is ze misschien?

Ze kan deze wijde wereld doorzoeken

Ze zal nooit een lieve man zoals ik vinden