Ninety-Nine And A Half - The Standells

There were ninety and nine that safely lay

In the shelter of the flock,

But one was out on the hills away,

Far off in the darks and cold;

Away on the mountains wild and bare,

Away from the tender Shepherd’s care.

Away from the tender Shepherd’s care.

«Lord, Thou hast here Thy ninety and nine;

Are they not enough for Thee?»

But the Shepherd made answer: «This of Mine

Has wandered away from Me;

And although the hills may be rough and steep,

I go to the desert to find My sheep.»

I go to the desert to find My sheep."

But none of the ransomed ever knew

How deep were the waters crossed;

Nor how dark was the night that the Lord passed through

Ere He found His sheep that was lost.

Loud in the Desert He heard its cry—

Sick and helpless, and ready to die.

Sick and helpless, and ready to die.

«Lord, whence are those blood-drops all the way

That mark out the mountain’s track?»

«They were shed for one who had gone astray

Ere the Shepherd could bring him back.»

«Lord, whence are Thy hands so rent and torn?»

«They're pierced tonight by many a thorn.»

And all through the mountains, thunder-riven,

And up from the rocky steep,

There arose a cry to the gate of heaven,

«Rejoice!

I have found My sheep!»

And the angels echoed around the throne,

«Rejoice, for the Lord brings back His own!»

«Rejoice, rejoice»

«Rejoice, for the Lord brings back His own!».

Er waren negenennegentig die veilig lagen

In de beschutting van de kudde,

Maar er was er een in de heuvels verderop,

Ver weg in het donker en koud;

Weg op de bergen wild en kaal,

Weg van de zorg van de tedere Herder.

Weg van de zorg van de tedere Herder.

«Heer, U hebt hier Uw negenennegentig;

Zijn ze niet genoeg voor U?»

Maar de herder antwoordde: «Dit van Mij»

Is van Mij afgedwaald;

En hoewel de heuvels misschien ruig en steil zijn,

Ik ga naar de woestijn om Mijn schapen te vinden.»

Ik ga naar de woestijn om Mijn schapen te vinden."

Maar geen van de vrijgekochten heeft het ooit geweten

Hoe diep waren de wateren overgestoken;

Noch hoe donker was de nacht waar de Heer doorheen ging?

Voordat Hij Zijn schapen vond die verloren waren.

Luid in de woestijn hoorde hij zijn kreet:

Ziek en hulpeloos, en klaar om te sterven.

Ziek en hulpeloos, en klaar om te sterven.

"Heer, vanwaar zijn die bloeddruppels helemaal?"

Dat markeert het pad van de berg?»

«Ze werden vergoten voor iemand die was afgedwaald»

Voordat de herder hem kon terugbrengen.»

"Heer, vanwaar zijn Uw handen zo gescheurd en gescheurd?"

"Ze zijn vanavond doorboord door menig doorn."

En door de bergen, door de donder verscheurd,

En omhoog vanaf de rotsachtige steile,

Er klonk een schreeuw naar de poort van de hemel,

"Verheugen!

Ik heb Mijn schapen gevonden!»

En de engelen galmden rond de troon,

«Verheug u, want de Heer brengt de Zijnen terug!»

"Verheug u, verheug u"

«Verheug u, want de Heer brengt de Zijnen terug!».