Monica's Light - The Railway Children

Monica’s light’s become a falling star

And so it follows, you’re nothing to her

She just forgets that you are

You’re growing fainter

Monica’s light has returned

To the source of its nature

You’re emotionally divorced

From what you think of her

And what she’s after

I know

But I won’t tell her so

I know

But I won’t tell a soul

What I know

Monica’s light

Was given away to a stranger

It was abstract it was insignificant

So Monica’s light returned

To the source of its nature

She’s got sixty separate movements

For each hour

I know

But I won’t tell her so

I know

But I won’t tell a soul

What I know

Monica's licht is een vallende ster geworden

En zo volgt: je bent niets voor haar

Ze vergeet gewoon dat je bent

Je wordt steeds zwakker

Monica's licht is terug

Naar de bron van zijn aard

Je bent emotioneel gescheiden

Van wat je van haar vindt

En wat ze zoekt

Ik weet

Maar dat vertel ik haar niet

Ik weet

Maar ik zal het niet aan een ziel vertellen

Wat ik weet

Monica's licht

Werd weggegeven aan een vreemdeling

Het was abstract, het was onbeduidend

Dus Monica's licht keerde terug

Naar de bron van zijn aard

Ze heeft zestig afzonderlijke bewegingen

Voor elk uur

Ik weet

Maar dat vertel ik haar niet

Ik weet

Maar ik zal het niet aan een ziel vertellen

Wat ik weet