Wide in the Open - The Privateer

It is said that wide in the open

When you’re roaming much longer

Than you could foresee

From the void your senses

Are stolen and visions will start

To boil up from the sea

The last few days

Our water was fading

Most of our work

Will be put to the rest

Some of us

Are just contemplating

Some crewmen’s mind

Is put to the test

Far away

I’ll guide you far away

To a place mysterious and old

I will guide us far away

To a place where all

The riddles unfold

Claire was sure

According to her maps

A mere makshift

She drew from the logs

That w’ll soon

Find a formation of rocks

Forming a trellis

We’ve been eager

To receive word

That she would soon accept

To get rid of her watch

But she stayed

To scout the horizon

Full of yearning

For an image

That her heart relies on

Far away

I’ll guide you far away

To a place mysterious and old

I will guide us far away

To a place where all

The riddles unfold

At one point

We thought we have lost it

To the fog that has started

To spread in our heads

From the void a spark was lit

And we went on to join

Her with the noble watch

A cheering so loud

Close to combust me

All clear the trellis had come

Trembling in joy

Our shouting merged into

One to rise, land in sight

Far away

I’ll guide you far away

To a place mysterious and old

I will guide us far away

To a place where all

The riddles unfold

Er wordt gezegd dat wijd in de open lucht

Als je veel langer aan het roamen bent

Dan je kon voorzien

Vanuit de leegte je zintuigen

Worden gestolen en visioenen zullen beginnen

Opkoken uit de zee

De laatste paar dagen

Ons water was aan het vervagen

Het meeste van ons werk

Wordt aan de rest gedaan

Sommigen van ons

Ben gewoon aan het overwegen

De geest van sommige bemanningsleden

Wordt op de proef gesteld

Ver weg

Ik zal je ver weg leiden

Naar een mysterieuze en oude plek

Ik zal ons ver weg leiden

Naar een plek waar iedereen

De raadsels ontvouwen zich

Claire wist het zeker

Volgens haar kaarten

Slechts een makshift

Ze trok uit de logboeken

Dat zal snel

Zoek een rotsformatie

Een trellis vormen

We waren gretig

Woord ontvangen

Dat ze snel zou accepteren

Om van haar horloge af te komen

Maar ze bleef

Om de horizon te verkennen

Vol verlangen

Voor een afbeelding

Waar haar hart op vertrouwt

Ver weg

Ik zal je ver weg leiden

Naar een mysterieuze en oude plek

Ik zal ons ver weg leiden

Naar een plek waar iedereen

De raadsels ontvouwen zich

Op een bepaald moment

We dachten dat we het kwijt waren

Naar de mist die is begonnen

Om zich in onze hoofden te verspreiden

Vanuit de leegte werd een vonk ontstoken

En we gingen verder om mee te doen

Haar met het edele horloge

Een luid gejuich

Dichtbij me te verbranden

Allemaal duidelijk dat het trellis was gekomen

Trillend van vreugde

Ons geschreeuw ging over in

Een om op te stijgen, land in zicht

Ver weg

Ik zal je ver weg leiden

Naar een mysterieuze en oude plek

Ik zal ons ver weg leiden

Naar een plek waar iedereen

De raadsels ontvouwen zich